اهمیت شفقت به خود در ایجاد تاب آوری

اهمیت شفقت به خود در ایجاد تاب آوری: در مورد اهمیت حفظ سلامت روانی ما مطالب زیادی گفته شده است، و هیچ چیز در این گفتگوها بیش از نیاز به ایجاد ذهن، نگرش و دیدگاه تاب آور در کانون توجه قرار نمی گیرد.

اهمیت شفقت به خود در ایجاد تاب آوری

در مورد اهمیت حفظ سلامت روانی ما مطالب زیادی گفته شده است، و هیچ چیز در این گفتگوها بیش از نیاز به ایجاد ذهن، نگرش و دیدگاه تاب آور در کانون توجه قرار نمی گیرد. به‌عنوان کسی که همیشه از دیدن معنای ریشه‌ای کلمات لذت می‌بردم، اخیراً متوجه شدم که کلمه “ارتعاش” از فعل لاتین resilire می‌آید که به معنای پس زدن یا برگشتن است.

در زبان یونانی به کلمه eslastikos ترجمه می شود، به معنای کشش، نشان دهنده چگونگی شکل دادن، مُدل سازی و تغییر شکل ذهن خود بسته به موقعیت است.اهمیت شفقت به خود در ایجاد تاب آوری

من اغلب متوجه می شوم که وقتی به معنای ریشه ای کلمات نگاه می کنیم، به تشخیص حقیقت و عمق دانش و رهایی که در خود کلمه وجود دارد کمک می کند. به عنوان مثال، ما با کلمه “تاب آور” بسیار آشنا هستیم، اما زمانی که شروع به پیوند دادنِ آن با ظرفیت خود برای بهبودی سریع از مشکلات، یا ایجاد توانایی از طریق شکل گیری مجدد می کنیم، بُعد جدیدی را به آنچه نیاز داریم اضافه می کند.

ذهن و دیدگاه ما به گونه‌ای تکامل یابد که به حرکت رو به جلو ادامه دهیم و با وجود چالش‌ها، شکست‌ها و مشکلات در زندگی، مورد آزار و اذیت قرار نگیریم، صرف نظر از اینکه آنها به شکل انسانی به ما ارائه می‌شوند یا در شرایط. همه ما به یک شکل رنج می‌بریم- به عنوان انسان، تحت هر نوع حمله، چالش و شکست قرار می‌گیریم، و توانایی ما برای برگشتن به عقب و بازگشت، کلید پژواکی است که در زندگی خود و زندگی اطرافیان مان خواهیم داشت. اهمیت شفقت به خود در ایجاد تاب آوری

حال، کلمه “بازگشت” به معنای بازیابی ارزش، مقدار یا قدرت پس از کاهش است. زندگی گاهی اوقات می تواند ما را به شدت تحت تأثیر قرار دهد – گاهی اوقات ما کبوتر هستیم و گاهی اوقات ما مجسمه هستیم.

چیزی که اجتناب ناپذیر است این است که زندگی به طرق مختلف ما را به جلو می راند، و توانایی ما برای برگشتن به عقب، تاب آور بودن، ادامه حرکت به جلو و ادامه دادن به بالا رفتن ضروری است، اگر می خواهیم این مسابقه را به خوبی به پایان برسانیم، یعنی اگر می خواهیم ما با احساس غرور از اینکه ما مرد و زن واقعی شده ایم، از زندگی خود بر روی زمین سر تعظیم فرود خواهیم آورد.

ما باید خود را به خوبی با محیط اطراف خود وفق دهیم و علیرغم آنچه در مسیرهای فردی خودمان با آن روبرو هستیم، باید مطمئن شویم که در مواجهه با ناملایمات به راه خود ادامه می دهیم.اهمیت شفقت به خود در ایجاد تاب آوری

چگونه تاب آوری را توسعه دهیم؟

بنابراین، چگونه تاب آوری را توسعه دهیم؟ این چک لیست پنج نقطه ای من است:

۱. ایجاد ارتباطات بسیار مهم است که افراد مناسب را در اطراف خود داشته باشیم. وقتی خود را درگیر دعوا می‌یابیم، به افرادی نیاز داریم که با ما در سنگر بپرند و به ما کمک کنند تا به عقب برگردیم. ایوان میسنر، بنیانگذار Business Networking International، گفته است که همه ما در زندگی خود به ترکیبی از لنگرها و موتورها نیاز داریم – این موضوع شامل افرادی می شود که ما را ثابت نگه می دارند، و همچنین دیگرانی که ما را به آتش می کشند. من می خواهم به آن اضافه کنم، چه کسی لنگر باشد یا موتور، در هر شرایطی باید کنار شما بایستد.

۲. زمانی را برای تفکر شخصی اختصاص دهید. ما باید هر روز زمانی را برای کشف واقعی خودمان اختصاص دهیم. ما باید حقیقت خود را بدانیم. ما واقعاً باید بدانیم که چه کسی هستیم و چه کسی نیستیم. بنابراین، صرف نظر از قضاوتی که از سوی دیگران در هر ظرفیتی داشته باشیم، می‌توانیم آن را بر خلاف اعتقاد قوی خود نسبت به اینکه واقعاً هستیم، نگه داریم تا علی‌رغم انتقاد، به جلو برویم.

۳. یک بیانیه مأموریت بسازید آنچه به من کمک می کند به حرکت رو به جلو و عقب نشینی از سختی ها ادامه دهم این است که به خودم یادآوری می کنم که ماموریت شخصی من در زندگی چیست. من بیانیه ماموریتم را در اتاق خوابم قاب گرفته ام تا یادآوری کنم که چرا هر روز صبح از خواب بیدار می شوم و چگونه باید به حضورم ادامه دهم زیرا دیگران به من متکی هستند.

۴. اندازه گیری کُنش، و نه نتایج. من متوجه می شوم که وقتی در یک مُشت استعاری قرار می گیرید، باید به اندازه گیری اَعمال خود ادامه دهید و از نتایج، خیلی ناامید نشوید. تنها راه برای رسیدن به نتیجه مثبت این است که به ظاهر شدن ادامه دهید، به حرکت رو به جلو ادامه دهید، ثابت قدم بمانید، به خصوص در مواجهه با انزوا، شک، ترس و نوشته شدن.اهمیت شفقت به خود در ایجاد تاب آوری

۵. چارچوب روایت/شخصی خود را اصلاح کنید ما هر روز چندین داستان درباره موقعیتی که در آن قرار داریم یا عقیده ای که درباره خود داریم برای خودمان می گوییم. برای اینکه ما تاب آور باشیم، باید مطمئن شویم چارچوب ذهنی که برای خود و موقعیت هایی که در آن قرار داریم ریشه در ثبات و مهربانی دارد تا بتوانیم چشم انداز سالمی پیدا کنیم و راهی برای عبور از مشکلی که با آن روبرو هستیم، یک چالش یا چالش ها پیدا کنیم.