تاب آوری در سازمان های رسانه ای

چگونه پلتفرم های رسانه ای جایگزین می توانند تاب آور شوند؟

تاب آوری در سازمان های رسانه ای: تحقیقات در مورد تکامل پلتفرم‌های رسانه‌ای جایگزین، که در یک بازار کاملاً دیجیتالی متولد شده‌اند، نشان می‌دهد که شش ویژگی اساسی تاب آوری وجود دارد.

این سازمان‌ها مجبور شدند مُدل‌های کسب‌وکار جدید و جریان‌های درآمدساز را شناسایی کنند که اساساً از رویه‌های بازار رسانه‌ای موجود فاصله می‌گیرد، در حالی که آنها را برای مقاومت حتی در مواجهه با یک رویداد مخرب مانند یک بیماری همه‌گیر مناسب می‌سازد.

برای مثال، برخی از سازمان‌های رسانه‌ای مُدل‌های کسب‌وکار جامعه‌محور را به سطح کاملاً جدیدی برده‌اند و شبه قبیله‌ای از مصرف‌کنندگان را ایجاد کرده‌اند که نه تنها برای محصولات رسانه‌ای، بلکه برای دسترسی به رویدادها و سایر محصولات نیز هزینه می‌پردازند.

دیگران موفق شده اند کمک های مالی را (که با پاسخگویی به اهداکنندگان دو برابر شده است) به یک جریان درآمدی غالب اما ثابت تبدیل کنند.

علاقه به تاب‌آوری در سطح فردی و سازمانی افزایش یافته است زیرا کل جهان تحت تأثیر همه‌گیری کووید-۱۹ قرار گرفته است. تاب آوری سازمانی حتی قبل از همه‌گیری یکی از نکات مهم مورد توجه بوده است، زیرا کسب‌وکارها و سازمان‌های غیرانتفاعی استراتژی‌های جدیدی را برای پایدار شدن در دنیای سرمایه‌گذاریِ به سرعت در حال تغییر و یک محیط اقتصادی آشفته دنبال می‌کردند (Witmer & Mellinger, 2016).

شواهد روزافزونی وجود دارد که نشان می‌دهد سازمان‌های تاب‌آور می‌توانند سازگار شوند و راحت‌تر به تغییرات بازار و رویدادهای مخرب مرتبط و پاسخگو بمانند، و علاقه علمی به تاب‌آوری سازمانی همچنان در حال رشد است. در مواجهه با یک رویداد مخرب جهانی مانند یک بیماری همه گیر، که فاقد تاریخ قطعی قابل پیش بینی است، باید چشم انداز وسیع تری نیز در نظر گرفت.

تاب آوری سازمانی به توانایی سازمان برای انطباق با اختلالات داخلی و خارجی، حفظ یکپارچگی خود به عنوان یک سیستم، سازماندهی مجدد خود و افزایش ظرفیت با تبدیل چالش ها به فرصت های یادگیری و نوآوری اشاره دارد.

با این وجود، از آنجایی که بحران بهداشت جهانی ناشی از کووید-۱۹ ادامه دارد و به یک بحران اقتصادی تبدیل می‌شود، مهم است که تأکید کنیم تاب‌آوری دو وجهی است، هم توانایی مقاومت در برابر ناپیوستگی‌های سیستماتیک و هم توانایی سازگاری با محیط‌های پرخطر جدید را شامل می‌شود.

بحث متحرک در ادبیات تخصصی و در فضای رایج در سال های گذشته به طور مداوم در مورد عصر رو به مرگ رسانه های سنتی (و بنابراین، جریان های درآمدی آن) به دلیل ظهور اینترنت و رسانه های اجتماعی انجام شده است. اغلب در زمینه تغییرات ناپیوسته مورد بحث قرار می گیرد. امروزه توجه زیادی به دلیل نیاز سازمان‌های سنتی به انطباق و ایجاد تاب آوری در مواجهه با واقعیت‌های جدید عصر دیجیتال جلب شده است.

علاوه بر تحول دیجیتال، اتاق‌های خبر با چالش‌های زیادی مواجه هستند که چند سال پیش قابل مشاهده نبودند: ظهور غول‌های فناوری اطلاعات به عنوان بازیگران اصلی در بازار رسانه و تسلط آنها بر درآمدهای تبلیغاتی. تغییر الگوهای مصرف رسانه ای؛ و همچنین چندین تهدید دیگر که توسط روندهایی مانند کمپین های اطلاعات نادرست تحت حمایت دولت یا تخریب مداوم دموکراسی در سراسر جهان ایجاد می شود.

این روندهای قابل توجه به کشورهای اروپای مرکزی و شرقی مانند رومانی رحم نکردند. در عوض، آن‌ها به این بازارهای رسانه‌ای حتی شدیدتر ضربه زدند (به ویژه در طول بحران اقتصادی ۲۰۰۸ و پس از آن) زیرا آنها بر اساس ضعف‌های ساختاری از قبل موجود (به عنوان مثال، فرهنگ عدم ​​شفافیت به ارث رسیده از رژیم‌های کمونیستی یا نفوذ گسترده‌تر حوزه سیاسی در بازار رسانه ای).

زمینه همه‌گیری کووید-۱۹ انگیزه‌هایی را برای تغییرات ناپیوسته (عمدتاً فناوری) اعمال شده در بازار رسانه فراهم می‌کند و احتمالاً برخی از چالش‌ها و دگرگونی‌های از پیش موجود را تسریع می‌کند، در حالی که درخواست‌ها برای توجه جدید به تاب‌آوری در همه سطوح انجام می‌شود.

یک مطالعه موردی چندگانه در مورد سازمان‌های رسانه‌ای در رومانی انجام شد و داده‌ها از طریق مصاحبه جمع‌آوری شد و از طریق تحلیل محتوای کیفی تحلیل شد.

با استفاده از چارچوب تاب‌آوری، ما وجود سه «بلوک سازنده» را تأیید کرده‌ایم (کوتو، ۲۰۰۲) که تاب‌آوری چگونه کار می‌کند و شش ویژگی را شناسایی کرده‌ایم که این سازمان‌ها را برای سازگاری موفقیت‌آمیز با تغییرات بودجه برای صنعت رسانه تجهیز می‌کنند:

سبک رهبری تحول آفرین (غیر سلسله مراتبی، درک اهمیت و ویژگی های نقش روزنامه نگار در یک دموکراسی/جامعه و نه تنها وضعیت کارمند او).
تعهد به ماموریت (اغلب به معنای تعهد به یافتن راهی برای حفظ مأموریت زمانی که سازمان را به چالش می‌کشید، در نتیجه به تاب آوری سازمان‌ها کمک می‌کند).
رابطه با جامعه بر اساس اعتماد (رابطه پاسخگو، مشارکتی و اتکا با جامعه، حتی زمانی که مردم منبع اصلی تأمین مالی را تشکیل نمی دهند، یا اگر فقط مشارکت کننده غیرمستقیم از طریق خرید تبلیغاتی باشند)؛
دیدگاه مشترک متمرکز بر فرصت ها (هنگامی که در مورد چالش ها صحبت می شود، بحث ها بر تمرکز بر فرصت ها به جای تأکید بر موانع و محدودیت ها در همه سطوح تأکید می کردند).
شفافیت مالی (ارتباطات کتبی و شفاهی باز در مورد تصمیمات تجاری، جلسات منظم که وضعیت مالی عملیات سازمانی را به همه روزنامه نگاران و همچنین عموم مردم ابلاغ می کند).