تاب آوری و شخصیت

تاب آوری و شخصیت – مقاله تحقیقاتی دسترسی آزاد

تاب آوری و ویژگی های شخصیتی ما چگونه با هم تعامل دارند؟ تاب آوری چه زمانی محافظ می شود و چگونه می تواند در طول زمان بر رشد شخصیت تأثیر بگذارد؟

ما این سوالات را در یک مقاله تحقیقاتی اصلی جدید با عنوان “تعریف تاب آوری محافظتی – آستانه ۸۵٪ برای رشد شخصیت و کاهش خطر سلامت روان” از Driven بررسی می کنیم.تاب آوری و شخصیت

این مطالعه در مقیاس بزرگ، شامل ۲۰۴۴ شرکت‌کننده، رابطه بین تاب‌آوری اندازه‌گیری‌شده توسط مقیاس تاب‌آوری پیش‌بینی‌کننده ۶ عاملی (PR6) و پنج ویژگی شخصیتی بزرگ اندازه‌گیری‌شده با مقیاس IPIP-NEO-120، شامل ۳۰ عامل فرعی شخصیت را بررسی می‌کند.

تغییر دیدگاه شخصیت و نقش تاب آوری

اهمیت این تحقیق به همسوییِ آن با درک مُدرن از شخصیت به عنوان ساختاری پویاتر و متغیرتر از آنچه قبلاً تصور می شد، مرتبط است. این تغییر دیدگاه پیامدهای مهمی برای آموزش تاب آوری و تأثیر بالقوه آن بر توسعه فردی دارد.

شخصیت – دیگر در سنگ نیست

از نظر تاریخی، شخصیت اغلب به عنوان مجموعه ای ثابت از ویژگی ها در نظر گرفته می شد که در طول بزرگسالی ثابت می ماند. با این حال، مطالعات طولی اخیر این مفهوم را به چالش کشیده است:

-یک مطالعه ۶۳ ساله هیچ ثبات قابل توجهی در عوامل شخصیتی در طول دوره اندازه گیری پیدا نکرد (هاریس و همکاران، ۲۰۱۶).
-مطالعه ۴۰ ساله دیگری فقط همبستگی متوسطی را در برونگرایی (۰.۳۰) و وظیفه شناسی (۰.۲۵) با ارزیابی های شروع نشان داد (ادموندز و همکاران، ۲۰۱۳).

این یافته‌ها نشان می‌دهد که شخصیت تاب آورتر از چیزی است که قبلاً تصور می‌شد، و فرصت‌هایی را برای رشد و تغییر عمدی باز می‌کند.Resilience and Personality

کاتالیزورهای تغییر شخصیت

دو عامل اصلی به عنوان محرک های تغییر شخصیت شناسایی شده است:

• رویدادهای مهم زندگی – تجربیات مهم زندگی، چه مثبت و چه منفی، می تواند منجر به تغییر در ویژگی های شخصیتی شود. اینها می تواند شامل تغییرات شغلی، روابط، آسیب یا دستاوردهای شخصی باشد (ادموندز و همکاران، ۲۰۱۳).
• مداخلات هدفمند – تحقیقات نوظهور نشان می‌دهد که تلاش‌های عمدی، مانند درمان، مربیگری، یا برنامه‌های آموزشی خاص، می‌تواند منجر به تغییرات معناداری در ویژگی‌های شخصیتی شود (هادسون و همکاران، ۲۰۲۰).

آموزش تاب آوری به عنوان یک روش اثبات شده برای ایجاد تغییر شخصی در اینجا نقش های متعددی ایفا می کند.

تاب آوری به عنوان یک کاتالیزور برای تغییر مثبت

از این درک در حال تکامل، آموزش تاب آوری به ابزاری مؤثر برای ایجاد رشد شخصیت مثبت تبدیل می شود:

• افزایش واکنش به رویدادهای زندگی – تاب آوری بالاتر، افراد را مجهز می کند تا به رویدادهای زندگی، چه چالش برانگیز و چه مثبت، واکنش سازنده تری نشان دهند. این پاسخ بهبود یافته می تواند منجر به نتایج سودمندتری از این تجربیات شود و احتمال رشد شخصیت مثبت را افزایش دهد.
• مداخله هدفمند – آموزش تاب‌آوری، مانند آنچه از طریق برنامه‌های تاب‌آوری رانده شده، برنامه‌های کمک‌های اولیه تاب‌آوری (RFA) و آموزش تاب‌آوری با سختی بالا (HART) ارائه می‌شود، به عنوان یک مداخله هدفمند عمل می‌کند. این برنامه‌ها با تمرکز بر مهارت‌ها و ذهنیت‌های خاص می‌توانند مستقیماً بر ویژگی‌های شخصیتی مرتبط با تاب‌آوری تأثیر بگذارند.
• نوروپلاستیسیته و شکل گیری عادت – آموزش تاب آوری اغلب شامل اقداماتی است که باعث افزایش تاب آوری عصبی و شکل گیری عادات جدید می شود. این تغییرات عصبی و رفتاری می توانند در طول زمان به صورت تغییراتی در ویژگی های شخصیتی ظاهر شوند.
• تنظیم عاطفی – یکی از اجزای کلیدی تاب آوری، تنظیم هیجانی است. همانطور که افراد در مدیریت احساسات خود مهارت بیشتری پیدا می کنند، این موضوع می تواند منجر به کاهش روان رنجوری و افزایش ثبات عاطفی شود، تغییر شخصیتی قابل توجهی که منجر به محافظت از سلامت روان و بهبود پاسخ ها در موقعیت های سخت می شود.
• مهارت‌های اجتماعی و برون‌گرایی – بسیاری از برنامه‌های آموزشی تاب‌آوری، مانند RFA، بر بهبود ارتباطات و حمایت اجتماعی تمرکز دارند. این مهارت ها می تواند به افزایش برون گرایی و صفات مرتبط کمک کند.
• هدف گذاری و وظیفه شناسی – تاب آوری اغلب شامل تعیین و کار برای رسیدن به اهداف است که با ویژگی وظیفه شناسی همسو است. تمرین منظم در این زمینه از طریق آموزش تاب آوری می تواند منجر به افزایش این ویژگی ارزشمند شود.

پیامدهای برنامه های آموزشی تاب آوری

درک شخصیت به عنوان متغیر و تاب آوری به عنوان یک کاتالیزور برای این تغییر، پیامدهای مهمی برای برنامه های تاب آوری دارد:

• تمرکز بلندمدت – این برنامه‌ها را می‌توان نه تنها به عنوان مداخلات کوتاه‌مدت، بلکه به‌عنوان آغازگر رشد شخصیتیِ بلندمدت در نظر گرفت.
• رویکرد کل نگر – ماهیت چند وجهیِ این برنامه ها به خوبی با فرآیند پیچیده تغییر شخصیت هماهنگ است و به جنبه های مختلف روان و رفتار افراد می پردازد.
• اندازه‌گیری و ردیابی – شامل ارزیابی‌های شخصیتی در کنار اقدامات تاب‌آوری می‌تواند دید جامع‌تری از تأثیرات برنامه‌ها در طول زمان ارائه دهد.
• شخصی‌سازی – درک پیوندهای بین حوزه‌های تاب‌آوری و ویژگی‌های شخصیتی امکان رویکردهای هدفمندتر و شخصی‌شده‌تر برای آموزش تاب‌آوری را فراهم می‌کند.

با شناخت ماهیت پویای شخصیت و نقش تاب آوری در شکل دادن به آن، می توانیم تأثیرات گسترده آموزش تاب آوری را بهتر درک کنیم.

یافته‌های این مطالعه نه تنها اثربخشی مداخلات تاب‌آوری را تأیید می‌کند، بلکه آنها را به‌عنوان ابزاری مؤثر برای رشد و توسعه فردی بلندمدت قرار می‌دهد.Resilience and Personality

یافته های کلیدی تحقیق

این مطالعه چندین بینش مهم در زمینه رابطه بین تاب‌آوری و ویژگی‌های شخصیتی با پیامدهای مهمی برای سلامت روان و رفاه یافت. ما در ابتدا متوجه برخی از این موارد در مقالات شاخص ملی مقاومت شدیم. اکنون با داده‌های بیشتر می‌توانیم جزئیات بیشتری را کشف کنیم که به ما در درک بهتر تاب‌آوری کمک می‌کند و همچنین معیارهای عملی برای آموزش و مداخلات تاب‌آوری ارائه می‌کند.