درمان مبتنی بر تاب آوری ترومای دوران کودکی چگونه است؟

۵ راهبرد مقابله ای درمان ترومای دوران کودکی

درمان مبتنی بر تاب آوری ترومای دوران کودکی چگونه است؟

کاری از کارگروه آموزش در رسانه تاب آوری ایران

درمان مبتنی بر تاب آوری ترومای دوران کودکی یک فرآیند پیچیده و چندوجهی است که نیازمند یک رویکرد کل نگر برای پرداختن به جنبه های مختلف بهزیستی فردی است.

در این مطلب درباره پنج راهبرد مقابله ای که محققان برجسته شناسایی کرده اند بررسی خواهیم کرد (کاپلی، ۲۰۲۳؛ کورتوا و فورد، ۲۰۱۲؛ سیگل، ۲۰۱۲؛ ون در کولک، ۲۰۱۵؛ واکر، ۲۰۱۳) که شامل ابعاد عاطفی، روانی و رابطه ای برای حمایت می شود.

مراحل لازم در سفر به سوی بهبودی و تاب آوری

۱. به دنبال درمان باشید

مشارکت در درمان با یک متخصص سلامت روان واجد شرایط، مانند یک درمانگر متخصص در مراقبت‌های آگاهانه از تروما یا درمان شناختی- رفتاری، می‌تواند حمایت و راهنمایی ارزشمندی را در پردازش تجربیات آسیب‌زا، ایجاد مهارت‌های مقابله‌ای و تقویت بهبودی عاطفی ارائه دهد.

۲. ذهن آگاهی را تمرین کنید

تکنیک‌های ذهن‌آگاهی، مانند تمرین‌های تنفس عمیق، مدیتیشن، و تمرین‌های پایه‌گذاری، می‌توانند به افراد کمک کنند تا سطح آگاهی لحظه حال را پرورش دهند، استرس و اضطراب را کاهش دهند و تنظیم هیجانی را تقویت کنند. با ثابت ماندن در زمان حال، افراد می توانند خودآگاهی و تاب آوری بیشتری برای مقابله ایجاد کنند.

۳. روابط حمایتی ایجاد کنید

ایجاد و تقویت روابط حمایتی با دوستان مورد اعتماد، اعضای خانواده یا گروه های حمایتی می تواند احساس امنیت، اعتبار و ارتباط را ایجاد کند. داشتن یک شبکه حمایتی از افرادی که تجربیات فرد را درک و تأیید می کنند، می تواند در سفر شفابخش مؤثر باشد.

۴. به مراقبت از خود بپردازید

اولویت دادن به فعالیت های خودمراقبتی، مانند ورزش منظم، خواب کافی، تغذیه سالم و درگیر شدن در سرگرمی ها یا فعالیت هایی که باعث شادی و آرامش می شود، می تواند به افراد کمک کند تا ذخایر انرژی فیزیکی و عاطفی خود را دوباره پر کنند. شیوه های خودمراقبتی بهزیستی کلی و تاب آوری در مواجهه با ناملایمات را افزایش می دهد.

۵. بیان خلاق را کاوش کنید

درگیر شدن در رسانه‌های خلاقانه، مانند هنردرمانی، روزنامه‌نگاری، موسیقی یا رقص، می‌تواند وسیله‌ای درمانی برای ابراز وجود و پردازش احساسات مرتبط با آسیب‌های دوران کودکی باشد. بیان خلاق به افراد این امکان را می دهد که احساسات خود را به صورت غیرکلامی کاوش کرده و با آنها ارتباط برقرار کنند و به بهبود و کشف خود کمک کنند.