مداخلات مبتنی بر تاب آوری برای دانش آموزان آسیب دیده از تروما

مداخلات مبتنی بر تاب آوری برای دانش آموزان آسیب دیده از تروما

مداخلات مبتنی بر تاب آوری برای دانش آموزان آسیب دیده از تروما: یک سازمان آگاه از تروما، مانند یک مدرسه یا مرکز خدمات بهداشتی، سازمانی است که “تأثیر گسترده تروما” و مسیرهای بالقوه برای بهبودی را درک می کند.

علائم و نشانه های تروما را در مراجعین، خانواده ها، کارکنان و سایر افراد درگیر با سیستم تشخیص می دهد. با ادغام کامل دانش درباره تروما در سیاست ها، رویه ها و شیوه ها پاسخ می دهد. و به دنبال مقاومت فعالانه در برابر آسیب‌های روحی مجدد است. تمرینات آگاه از تروما در مدارس رشد کرده است و مدارس به طور فزاینده ای برنامه های آموزشی را برای معلمان و سیاست های مدرسه اجرا می کنند تا به معلمان کمک کنند تا از تأثیرات تروما بر دانش آموزان آگاه شوند.

برنامه ها و سیاست های آگاه از تروما برای حمایت از معلمانی که وظیفه حمایت از نیازهای پیچیده دانش آموزان و خانواده های آسیب دیده از تروما را بر عهده دارند، مهم هستند.

تأثیر تمرین آگاهانه از تروما بر سلامت روان دانش‌آموزان

تحقیقات در مورد تأثیر تمرین آگاهانه از تروما بر سلامت روانی و یادگیری دانش آموزان محدود است. با این حال، بررسی‌های اخیر ادبیات، فواید تمرین آگاهانه از تروما در محیط‌های آموزشی را در کاهش سطح افسردگی، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه دانش‌آموز نشان داده است.

شواهد همچنین در مورد تأثیر تمرین آگاهانه از تروما بر یادگیری دانش آموزان، مشارکت مدرسه و پیشرفت تحصیلی در حال افزایش است.

این موضوع مهم است زیرا ادبیات روشن است که قرار گرفتن در معرض رویدادهای بالقوه آسیب زا می تواند عملکرد تحصیلی دانش آموزان، نمرات بهره هوش (IQ)، عملکرد اجرایی، مشارکت مدرسه و اتمام مدرسه، و میزان بالاتر تعلیق و محرومیت از مدرسه را کاهش دهد.

تأثیر تمرین آگاهانه از تروما برای معلمان

شواهد کمتری تأثیر تمرین آگاهانه از تروما را بر بهزیستی و سلامت روان معلمان مستند کرده است.

معلمان تمایل دارند قبل از دریافت آموزش های آگاهانه تروما، دانش و اعتماد محدودی را در پاسخ به دانش آموزان در معرض تروما گزارش کنند، اگرچه، پس از آموزش های آگاهانه تروما، معلمان گزارش می دهند که دانش، اعتماد به نفس و مهارت های خود ادراک شده آنها بهبود می یابد.

معلمان همچنین پس از دریافت آموزش در مورد نحوه پاسخگویی به دانش آموزان آسیب دیده از تروما، ترومای ثانویه یا نایب، خستگی شفقت و فرسودگی کمتری را تجربه می کنند.

ترومای ثانویه یا جانشین، اصطلاحاتی هستند که به جای یکدیگر برای توصیف تجربه معلم از علائم تروما و پریشانی عاطفیِ ناشی از قرار گرفتنِ مکرر در معرض جزئیات ترومای تجربه شده توسط دانش آموزان یا دیگران استفاده می شوند.

فرسودگی شغلی اصطلاح دیگری است که در ادبیات آموزشی برای توصیف حالت خستگی جسمی و عاطفی و کاهش ظرفیت برای مقابله با نیازهای روزمره موقعیت استفاده می‌شود.

افرادی که در مشاغل کمکی، مانند مددکاران اجتماعی، روانشناسان و معلمان مشغول به کار هستند، در نتیجه تعامل آنها با دانش آموزانی که در معرض تروما قرار گرفته اند، آسیب های ثانویه و فرسودگی شغلی را تجربه می کنند]. علائم هشدار دهنده ترومای ثانویه برای کارکنان عبارتند از:

• احساس اضطراب، ناامیدی یا خشم در پاسخ به افشای ترومای یک دانش آموز
• افکار مزاحم در مورد آسیب دانش آموز
• مشکل در خواب یا دیدن کابوس
• اجتناب از افراد، فعالیت ها یا احساساتی که آنها را به یاد آسیب های روانی دانش آموز می اندازد
• فقدان لذت، بهره وری یا انگیزه در کار
• مشکل در تمرکز
• درد یا درد فیزیکی

برنامه های آگاه از تروما در مدارس

برنامه های جامع تروما در مدارس کمی وجود دارد و در حال حاضر شواهد محدودی برای اثربخشی خاص آنها برای معلمان و دانش آموزان وجود دارد. برنامه‌های مؤثر آگاه از تروما معمولاً از یک شیوه تحویل چند لایه در کل مدرسه پیروی می‌کنند.

ردیف اول شامل سیاست‌ها و برنامه‌های مدرسه می‌شود، ردیف دو فعالیت‌ها و برنامه‌های گروهی هدفمند را به دانش‌آموزان در معرض خطر ارائه می‌دهد، و ردیف سوم معمولاً شامل درمان فردی برای دانش‌آموزانی است که در معرض تروما قرار دارند. چندین برنامه آگاه از تروما وجود دارد که پایه شواهد خود را تقویت می کند. این شامل:

۱-مدارس متفکر، یک برنامه مبتنی بر شواهد مبتنی بر تروما برای معلمان و مدارس. این برنامه بر اساس شواهد و بررسی ۲۰ برنامه موجود در زمینه تروما از سراسر جهان توسعه یافته است.

۲-مداخلات ترومای حمایتی برای معلمان (STRIVE)، یک مداخله مبتنی بر تاب آوری است که با دانش آموزان، معلمان و مدارس فردی اجرا می شود. هدف STRIVE بهبود محیط‌های یادگیری دانش‌آموزان از طریق افزایش درک و خودکارآمدی معلمان در حمایت از نیازهای کودکان و جوانانی است که در معرض آسیب‌های روحی قرار گرفته‌اند.

۳-ضربه مغزی هوشمند (HSTS)، یک مداخله آموزشی اولیه است که در محیط کلاس اجرا می شود. هدف HSTS کاهش واکنش استرس تجربه شده توسط کودکان و جوانانی است که در معرض تروما قرار گرفته اند، با ایجاد منابع و مهارت های دانش آموزان و مراقبان.

۴-دلبستگی، مقررات و شایستگی (ARC)، چارچوبی تاب آور برای مداخلات آگاهانه از تروما که هدف آن یکپارچه‌سازی تجربیات آسیب‌های روانی دانش‌آموزان از طریق تقویت سیستم مراقبت، ایجاد آگاهی و مهارت‌ها در خودتنظیمی، و توسعه تاب‌آوری دانش‌آموزان است.

۵-مُدل آموزش خیابان بری (BSEM)، یک مُدل مبتنی بر شواهد طراحی شده برای آموزش معلمان و ایجاد محیط های مدرسه برای تقویت روابط، خود تنظیمی و شایستگی های دانش آموزان.

۶-افزایش تاب آوری در میان دانش آموزانی که استرس را تجربه می کنند (ERASE-Stress)، یک چارچوب کل مدرسه است که هدف آن تقویت تاب آوری و مهارت های کارکنان و دانش آموزان مدرسه، کاهش اَنگ زنی و افزایش رفاه کارکنان مدرسه، دانش آموزان و والدین است.

۷-محیط سالم و پاسخ به تروما در مدارس (HEARTS)، طرحی در سطح مدرسه برای حمایت از ارتقای سلامت جامعه مدرسه با استفاده از اصول آسیب‌پذیری، درک، ایمنی، توانمندسازی، شفقت و فروتنی فرهنگی در شیوه‌های آموزشی.