افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است ویژگی های چهره متفاوتی نسبت به همتایان غیر اوتیستیک خود داشته باشند. اگر تشخیص اوتیسم با نگاه کردن به ویژگی‌های صورت انجام شود، می‌تواند به افراد بیشتری کمک کند تا سریع‌تر تشخیص داده شوند و حمایت لازم را در سنین پایین‌تر به دست آورند.
آیا اوتیسم بسته به ویژگی های صورت قابل تشخیص است؟
تاب آوری در زندگی با طیف اوتیسم
کاری از کارگروه مترجمین در رسانه تاب آوری ایران
تاب آوری در زندگی با طیف اوتیسم: اگر با اختلال طیف اوتیسم (ASD) زندگی می کنید یا مشکوک به اوتیسم هستید، تشخیص آن می تواند چالش برانگیز باشد. محققان و پزشکان اغلب به دنبال راه هایی برای تشخیص بیماری هایی مانند اوتیسم با روش های کارآمدتر و دقیق تر هستند.
افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است ویژگی های چهره متفاوتی نسبت به همتایان غیر اوتیستیک خود داشته باشند. اگر تشخیص اوتیسم با نگاه کردن به ویژگی‌های صورت انجام شود، می‌تواند به افراد بیشتری کمک کند تا سریع‌تر تشخیص داده شوند و حمایت لازم را در سنین پایین‌تر به دست آورند.
آیا افراد اوتیستیک دارای ویژگی های خاصی در صورت هستند؟
بله، برخی از مطالعات از این ایده حمایت می‌کنند که افراد اوتیستیک دارای مجموعه خاصی از ویژگی‌های صورت هستند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ از کودکان اوتیستیک دو نشانگر صورت پیدا کرد که به شناسایی اوتیسم کمک کرد. کاهش ارتفاع خط وسط صورت و فاصله دور چشم ها از هم.
این مطالعه با حجم نمونه کوچک و فقط با کودکان قفقازی انجام شد. به دلیل محدودیت های مطالعه، فاقد پایایی است.
تحقیقات اضافی منبع مورد اعتماد در مورد ویژگی های صورت در کودکان اوتیستیک از یافته های مطالعه اول پشتیبانی می کند و نشان می دهد که ویژگی های صورت اوتیسم عبارتند از:
- صورت بالایی پهن تر
- دهان بزرگتر و فیلتروم
- صورت میانی کوتاهتر
- چشم های گشادتر
نویسندگان همچنین پیشنهاد می کنند که تفاوت در رشد مغز افراد اوتیستیک می تواند باعث ایجاد ویژگی های مختلف صورت شود. استفاده از نشانگرهای فیزیکی برای کمک به تشخیص اوتیسم یک حوزه رو به رشد در تحقیقات اوتیسم است.
توجه به این نکته مهم است که به دلیل تحقیقات محدود در این زمینه، به این معنا نیست که داشتن این ویژگی ها باعث اوتیسم می شود. بدون داشتن این ویژگی ها همچنان می توانید اوتیستیک باشید.
بر اساس تحقیقات سال ۲۰۲۱، تشخیص اوتیسم در کودکان در حال حاضر اغلب بر اساس ابزارهای مشاهده‌ای است که رشد اجتماعی و شناختی را ارزیابی می‌کنند.
نویسندگان این مقاله پیشنهاد می کنند که دو ابزار اصلی به تشخیص اوتیسم کمک می کند:
- راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، بازنگری متن (DSM-5-TR): معیارهایی را که بسیاری از متخصصان سلامت روان برای تشخیص اختلال طیف اوتیسم استفاده می‌کنند، مشخص می‌کند.
- چک لیست اصلاح شده برای اوتیسم در کودکان نوپا (M-CHAT): چک لیست علائم رشدی بله یا خیر که برای کمک به تشخیص کودکان ۱۶ تا ۳۰ ماهه استفاده می شود.
آیا ویژگی های صورت می تواند به تشخیص اوتیسم کمک کند؟
ویژگی های صورت می تواند به تشخیص اوتیسم کمک کند، اما نباید تنها برای تشخیص اوتیسم به آنها اعتماد کرد.
استفاده از ویژگی های صورت برای تشخیص اوتیسم یک حوزه تحقیقاتی رو به رشد است، عمدتاً برای کمک به تشخیص زودهنگام اوتیسم و ارائه حمایت های مورد نیاز افراد اوتیستیک.
مشکل تکیه بر ویژگی های صورت به تنهایی این است که در حالی که مجموعه ای از ویژگی های صورت وجود دارد که در افراد اوتیستیک رایج است، این ویژگی ها می توانند در افراد غیر اوتیستیک نیز رخ دهند.
تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۲۲ چندین مُدل را با هدف تشخیص اوتیسم با استفاده از ویژگی های صورت بررسی کرد و دریافت که بسیاری از مُدل ها می توانند اوتیسم را با دقت ۸۶ تا ۹۵ درصد تشخیص دهند.
محققان پیشنهاد می کنند که ابزارهای محاسباتی با تشخیص چهره می توانند به پزشکان یا پزشکان سلامت روان در تشخیص کمک کنند.
ویژگی های جسمانی اوتیسم
مطالعات کمی در مورد سایر ویژگی های جسمانی اوتیسم وجود دارد که به تشخیص این بیماری کمک می کند.
ویژگی های قابل توجهی وجود دارد که ممکن است والدین را وادار کند که فرزند خود را از نظر اوتیسم در سنین پایین ارزیابی کنند.
علائم اولیه اوتیسم عبارتند از:
- تأخیر در زبان، مانند درک کلامی و تولید گفتار
- چالش های مهارت های حرکتی
- ارتباط چشمی ضعیف
- مشکلات اجتماعی، مانند عدم علاقه به کودکان دیگر
- عدم پاسخگویی هنگام نامگذاری آنها
- علایق محدود یا تکراری
- مشکل در تغییر روال
- مشکل در زبان بدن غیرکلامی، مانند اشاره یا علامت
گاهی اوقات، این علائم توسط پزشکان، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی یا والدین نادیده گرفته می شود و نیاز به تحقیقات عمیق در مورد روش های شناسایی و تشخیص را ایجاد می کند.
بیایید خلاصه کنیم
ویژگی های صورت به طور بالقوه می تواند به پزشکان و سایر متخصصان پزشکی در شناسایی و تشخیص اوتیسم کمک کند.
در حالی که در تحقیقات نشان داده شده است ویژگی های در صورت وجود دارد که در افراد اوتیستیک شایع تر است، این نباید تنها روش تشخیص باشد.
تحقیق فعلی که از این مفهوم پشتیبانی می کند دارای حجم نمونه کوچک و محدودیت هایی است. بسیاری از محققان بر این باورند که ویژگی های صورت تفاوت های مغزی افراد اوتیسم را نشان می دهد.
اگر این حوزه تحقیقاتی به رشد خود ادامه دهد و از این مفهوم با حجم نمونه بزرگتر و جمعیت های متنوع تر پشتیبانی کند، این موضوع می تواند به حمایت و درمان افراد اوتیسم در سنین پایین تر کمک کند.
اگر اوتیستیک هستید و نیاز به حمایت دارید، می‌توانید با استفاده از فهرست درمانگران فراگیر، پزشکان بالینی دوستدار نورواگرام را پیدا کنید. همچنین می توانید برای آموزش و منابع به مرکز منابع اوتیسم PsychCentral مراجعه کنید.
منابع:
- Alam M, et al. (2022). Empirical study of autism spectrum disorder diagnosis using facial images by improved transfer learning approach
https://www.mdpi.com/2306-5354/9/11/710 - Lordan R, et al. (2021). Autism spectrum disorders: Diagnosis and treatment
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK573609 - Rahman KK, et al. (2022). Identification of autism in children using static facial features and deep neural networks
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8773918 - Tripi G, et al. (2019). Cranio-facial characteristics in children with autism spectrum disorders (ASD)
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6571684 - Tsang L, et al. (2019). Autism spectrum disorder: Early identification and management in primary care
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6658658
