تاب آوری مبتلایان HIV

تاب آوری مبتلایان HIV: لزوم تاب آوری مبتلایان HIV بررسی شده، راههای ارتقاء تاب آوری مبتلایان به ایدز و فواید زندگی تاب آورانه با Hiv بیان شده است.

تاب آوری را توانایی و پروسه تبدیل ناملایمات و چالشها به فرصتهایی برای بالندگی و سازگاری تعریف می کنند.

تاب آوری مبتلایان HIV

بیماران (HIV) بطور بالقوه مستعد ابتلا به اختلالات اضطرابی و افسردگی هستند، به همین دلیل توجه به موضوع تاب آوری مبتلایان HIV موضوع حائز اهمیتی است.

اشخاصی که درگیر ویروس ایدز هستند با مشکلات عدیده ای در سطوح محله ای، بین فردی و فردی درگیر هستند.تاب آوری مبتلایان HIV

بعضی از این مشکلات عبارتست از: حمایت ضعیف خانواده، انگ، نا امنی های اجتماعی و نقض حقوق اولیه و…. این مشکلات مجموعه ای از عوامل استرس زا را بر فرد بیمار تحمیل می کنند و توانایی فرد برای سازگاری مثبت و موثر را کاهش می دهند.

یافته‌های مطالعاتی نشان می‌دهند که تاب آوری مبتلایان hivمی‌تواند به این بیماران در مقابله سازنده با ناملایمات کمک کند.

تاب آوری مبتلایان HIV می تواند با تکیه بر ویژگی‌ها و حالات درونی فرد، منابع بین فردی و نهادی، همچنین اعمال معنوی و یا مذهبی ایجاد شود.

با توجه به اینکه بار روانی و اجتماعی ابتلا به ایدز زیاد است، استراتژی های ایجاد تاب آوری باید بر کاهش افسردگی و فشار روانی از سوی جامعه تمرکز داشته باشند.

آموزش تاب آوری به مبتلایان ایدز

آموزش تاب آوری به مبتلایان ایدز کمک می کند تا با مشکلاتی که در نتیجه ناملایمات زندگی برایشان ایجاد شده، کنار بیایند.

زندگی تاب آورانه با HIV می تواند از فرد بیمار در مقابل افسردگی محافظت کند. همچنین از تبدیل علائم خفیف افسردگی مانند بی حالی به علائم شدید مانند سوء مصرف مواد و فکر خودکشی جلوگیری کند.

آموزش تاب آوری و مهارت مدیریت افسردگی

آموزش تاب آوری به مبتلایان ایدز مهارت‌های برای مدیریت افسردگی مانند موارد زیر را در بر می گیرد:

• قبول شرایطی که توانایی تغییر آن‌ را ندارند
• کمک خواستن از متخصصین و مددکاران در مواقعی که به آن نیاز دارند
• مقابله با رفتارهای خود ویرانگر

آموزش تاب آوری به مبتلایان ایدز این توانایی را می دهد فکرهای منفی را به چالش کشیده و روش های تفکر مفید را با روش های غیر مفید جایگزین کنند.

افرادی که زندگی تاب آورانه با Hiv دارند در مقابل احساس بی فایدگی و نا امیدی مقاومت می کنند. بی فایدگی و نا امیدی باعث می شود مبتلایان ایدز احساس کنند تمایلی به مصرف دارو و مراقبت از خانواده یا فرزندان خود ندارد.

راه‌های ارتقاء تاب آوری مبتلایان به ایدز

اگرچه تاب آوری در مواقع بحرانی اغلب به صورت ارگانیک ایجاد می شود، اما می تواند از طریق منابع داخلی و خارجی نیز تقویت شود.

آموزش راههای ارتقاء تاب آوری مبتلایان به ایدز مهارتهای مقابله ای آنها با مشکلات پیرامون خود را گسترش می‌دهد.

با وجود اینکه تحقیقات وسیعی درباره تاب آوری ایدز صورت نگرفته است، ولی طبق تحقیقات صورت گرفته می توان با آموزش، مهارتهای زندگی تاب آورانه با HIV را ارتقا داد.

مهمترین راههای ارتقاء تاب آوری مبتلایان به ایدز

از جمله راههای ارتقاء تاب آوری مبتلایان به ایدز می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• شرکت در محافل‌ مثبت و دوستانه اجتماعی
• داشتن تجربیات خوب و همراهانه از بروز ابتلا به بیماری ایدز
• اطلاع از حمایت هایی که قانون از بیماران ایدز می کند
• دارا بودن افکار مثبت درباره پذیرش و ادامه زندگی با HIV
• ذهنیت مثبت و اعمال خودکنترلی (محدود کردن مصرف الکل و مواد مخدر و …)

بهترین نوع مراقبت از بیمار HIV، مراقبت متمرکز بر تاب‌آوری است. این نوع مراقبت با تسهیل منابع چند سطحی برای کاهش اثر ناملایمات زندگی و تقویت رفاه، سلامت بهینه را برای افراد مبتلا به HIV به ارمغان می آورد.