درآمدی بر تاب آوری در محیط های آموزشی
تاب آوری چیست و چرا برای دانش آموزان مهم است؟
درآمدی بر تاب آوری در محیط های آموزشی: در این مطلب به این سوال مهم و کلیدی خواهیم پرداخت که تاب آوری چیست و چرا برای دانش آموزان اهمیت دارد؟
درآمدی بر تاب آوری در محیط های آموزشی
تاب آوری چیست و چرا برای دانش آموزان مهم است؟
همه دانش آموزان در مقطعی از دوران تحصیلی خود شرایط دشواری را تجربه خواهند کرد، اعم از تحصیلی و اجتماعی. اینها ممکن است شامل مسخره کردن و قلدری، درگیری با معلمان یا والدین، رقابت یا اختلاف با همسالان، تکالیف درسی، آزمون ها و ارائه کلاس، و انتقال از یک مدرسه به مدرسه دیگر باشد.
تاب آوری ظرفیت سازگاری خوب در مواجهه با ناملایمات یا استرس است. این موضوع به دانش آموزان کمک می کند تا از اثرات روانی منفی بالقوه تجربیات چالش برانگیز جلوگیری کنند. فراتر از تداوم، ادامه دادن علیرغم دشواری است: دانش آموزان تاب آور چالش های تحصیلی یا اجتماعی را به شیوه ای مثبت تفسیر می کنند. این مبحث ممکن است شامل افزایش تلاش، توسعه راهبردهای جدید یا تمرین حل تعارض باشد.
تاب آوری چیست و چرا برای دانش آموزان مهم است؟
چندین توانایی حیاتی مرتبط با تاب آوری وجود دارد، از جمله:
- تنظیم هیجانی یا توانایی حفظ آرامش و ابراز احساسات به گونه ای که به موقعیت کمک کند
- کنترل تکانه، که شامل توانایی انتخاب آگاهانه برای برآورده شدنِ یک خواسته (یا عدم برآورده شدنِ آن)، و همچنین به تأخیر انداختن برآورده شدن نیازها و استقامت است.
- تحلیل علّی یا توانایی تجزیه و تحلیل مشکلات و شناسایی علل
- همدلی یا توانایی درک احساسات و نیازهای شخص دیگر
- خوش بینی واقع بینانه، یا توانایی حفظ دیدگاه مثبت بدون انکار واقعیت
- خودکارآمدی یا باور به توانایی فرد در حل مشکلات و مدیریت استرس
- فرصت طلبی یا توانایی استفاده از فرصت های جدید و دستیابی به دیگران
به طور کلی، دانش‌آموزانی که تاب‌آوری بالاتری دارند، تمایل دارند نتایج مثبت بیشتری (از جمله رفاه بیشتر) داشته باشند و رفتارهای مشکل‌ساز کمتری از خود نشان دهند. این اتفاق به این دلیل رخ می دهد که افراد انعطاف پذیر شجاعت و انگیزه برای رویارویی دقیق با مسائل و مشکلات را نشان می دهند (به جای انکار یا اغراق آنها) و ذهنیت مثبت و اعتماد به نفس خود را برای استقامت حفظ می کنند. تاب آوری به عنوان بخشی از مجموعه شایستگی های کلیدی برنامه های درسی نیوزلند، «مدیریت خود» شناسایی شده است.
تاب‌آوری همچنین منجر به نتایج بهتری برای دانش‌آموزان می‌شود، زیرا با باورهای دانش‌آموزان در ارتباط است که آنها توانایی تأثیرگذاری بر محیط خود را دارند. دانش‌آموزان تاب‌آور از استقلال و خودکارآمدی بالایی برخوردار هستند – آنها احساس اعتماد به نفس را تجربه می‌کنند و معتقدند که همه چیز درست خواهد شد. این حس کنترل فردی به دانش آموزان در ایجاد تغییرات در هنگام مواجهه با مشکلات برتری می بخشد و می تواند تأثیر ناملایمات را بر رفاه تعدیل کند.
تاب آوری در سنین مختلف و مراحل رشد و در زمینه های مختلف در نوسان است. تاب آوری یک ویژگی شخصیتی نیست که کودکان با آن به دنیا می آیند، بلکه یک فرآیند رشدی است که بیشتر تحت تأثیر تجربیات و روابط کودکان است. نکته مهم برای معلمان و مراقبان این است که تاب آوری را می توان آموخت و توسعه داد.
ذهنیت های تاب آور و راهبردهای مقابله ای
تاب‌آوری به‌عنوان یک پیامد یادگیریِ شیوه‌ای خاص جهت تفسیر مشکلات، به‌جای واکنشی نامطلوب نسبت به ناملایمات اجتماعی یا تحصیلی ایجاد می‌شود. طرز فکر افراد – الگوهای آنها برای تفسیر رویدادها، از جمله اینکه چرا اتفاق می‌افتند، چه کسی مقصر این مشکل است، و اینکه یک مشکل چه تأثیری خواهد داشت – بر سطح تاب آوری آنها تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، باورهای افراد در مورد پایداری مشکل در طول زمان و فراگیر شدن آن در جنبه‌های مختلف زندگی، بر سطح تاب‌آوری آنها تأثیر می‌گذارد.
