“مددکار اجتماعی موفق” از منظر یک دانشجوی رشته مددکاری اجتماعی

در مددکاری اجتماعی ارزش ها و اصولی مطرح می گردد که مددکار بر اساس آن الگو می پذیرد و به صورت مستمر و جدی در رعایت آنها تلاش و کوشش بسیار دارد. اگر چنین ارزش هایی در وجود مددکار شکل نگیرد و نسبت به آن درک و آگاهی کافی پیدانکند، بی شک در حرفه خود موفق نخواهد بود. برای اینکه یک مددکار موفق باشیم و در آینده بتوانیم در این حرفه تأثیر به سزایی داشته باشیم باید به خوبی بر وظایف خود واقف شویم و مهارت هایی که این حرفه می طلبد را فرا گیریم و به درستی در اجرا و استفاده آن تلاش کنیم. می توان گفت تحصیلات مرتبط با حرفه مددکاری از نیازهای اساسی یک مددکار برای رسیدن به موفقیت است، زیرا زیربنای اصلی آشنایی با کار مددکاری اجتماعی است. در واقع اولین گام برای رسیدن به جایگاه مددکار فرا گرفتن علم و دانش آکادمیک این حرفه است، همچنین داشتن روحیه و شخصیت متناسب با کار مددکاری از ضروریات است که میزان رضایتمندی شغلی را فراهم می کند. یک اصل مهم و بسیار تأثیرگذار که می توان از آن نام برد، به گونه ای که اگر در جهت موفقیت در حرفه مددکاری بخواهیم پیش برویم، این است که از خود شروع کنیم و با اصلاح کامل خود به سمت کمک به افراد پیش برویم. زیرا یک مددکار الگوی رفتاری برای مراجعین است و در مواردی مُراجع از رفتارهای مددکار تقلید میکند و طبق نظرات و رفتارهای ظاهری او عمل می کند و به نوعی الگو می پذیرد. از این رو خودشناسی می تواند کمک کند تا مددکار با شناخت کامل خود موفقیت را کسب کند. مددکار با داشتن قدرت فهم و درک بسیار در برقراری ارتباط با افراد درسنین مختلف به نحو احسن به موفقیت دست می یابد، زیرا زمانی مددکار می تواند به مُراجع کمک کند که کاملاً بر مسائل و مشکلات آن واقف باشد و با برنامه ریزی درست در جهت حذف مشکلات برآید. تمام این مهارت ها و توانمندی ها برای یک مددکار لازم و ضروری است، اما شاید همه افراد از مددکار شناخت نداشته باشند و حتی شنیدن این واژه را تجربه نکرده باشند و در مکانی زندگی می کنند که از وجود و کمک های بی دریغ مددکار بی خبرند، چرا که آنقدر مشکلات و مسائل بر سرشان آوار شده که دیگر نمی دانند در اطرافشان چه خبر است و اصلاً زندگی را گم کرده اند و در حصاری از مشکلات قرار گرفته اند که یافتن راه نجات برایشان سخت و دشوار شده است. حال اعتقاد من این است اگر قرار است خود را مددکار موفق بدانیم احساس مسئولیت داشته باشیم و بدانیم که از روزی که این حرفه را انتخاب کردیم دیگر تنها برای خود نیستیم، بلکه خیلی از این افراد کلید حل مشکل شان را در دست من مددکار می بینند. پس بدانم اگر کسی من مددکار را نیافت، به سراغش بروم و احساس مسئولیت نسبت به تک تک این افراد آسیب دیده و یا در معرض آسیب را داشته باشم تا آنها را از حصار مشکلاتشان بیرون بکشم و بر این امر استمرار داشته باشم که فرصت آشنایی و شناخت مددکار را برایشان فراهم کنم و با اصول و ارزش ها و مهارت های حرفه خویش مددکاری تأثیرگذار باشم که گره ای از زندگی آنان بگشاید.
“به امید رسیدن به جایگاه مددکار موفق و تأثیرگذار در زندگی افراد”

سکینه محبی | دانشجوی مددکاری اجتماعی
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران