چرا تاب آوری ایجاد کنیم؟
چرا تاب آوری شفقت
چرا تاب آوری ایجاد کنیم؟
کاری از کارگروه آموزش در رسانه تاب آوری
چرا تاب آوری ایجاد کنیم؟ تمرکز بر تاب آوری شفقت، کارکنان مختلف و متفاوتی را به مجموعه اصلی ارزشها و انگیزه برای رسیدن به هدفی هدایت میکند که در وهله اول آنها را به کار در مراقبتهای بهداشتی راغب می سازد.
این کار را با حمایت از توسعه مجموعهای قوی از مهارتها برای مدیریت انتظارات، تعیین مرزهای حرفهای و شخصی، ایجاد روابط دانشگاهی مؤثر و تمرین خودمراقبتی مداوم را در زمان واقعی انجام میدهد.
تمرکز بر اعتماد ارتباطی بین ارائهدهندگان، مراجعین، خانوادهها، همکاران و مدیران، فرهنگ تندرستی، انعطافپذیری و تاب آوری شخصی و کشف ایدههای جدید را تشویق میکند که مراقبت با کیفیت بالا را ارتقا میدهد.
درک محرکهای سیستمهای فرسودگی و تأثیر متفاوت بر کارکنانی که بدون بهرهمندی از امتیازات به دست نیامده کار میکنند، امکان بررسی انتقادی قدرت، منابع، و اینکه چه کسی حمایت میشود و چه کسی پشتیبانی نمیشود، میدهد.
شناسایی این شکاف ها اولویت بندی منابع و حمایت از کسانی را که بیشتر به آن نیاز دارند تشویق می نماید.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی تنها کسانی نیستند که از تمرکز بر تاب آوری سود می برند. مدیران، سرپرستان، کارکنان خدمات اجتماعی، متخصصان فراحرفهای، و دیگرانی که جامعه مراقبتهای بهداشتی را تشکیل میدهند، به عناصر تعیینکنندهای تبدیل خواهند شد که بر موسسه ای که در حال پیشرفت است کمک میکنند.
ارزشهای آگاه از آسیب
ارزشهای آگاه از آسیب شامل تمرکز بر ایمنی، انتخاب، همکاری، اعتماد، توانمندسازی و پاسخگویی فرهنگی است.
کارکنان از طریق فعالیتهای فردی و گروهی دعوت میشوند تا در بررسی بیان این ارزشها و تأثیر آنها بر رفاه در محل کار مورد تکریم، شنیده شدن و حمایت قرار گیرند.
تمرینهای خود آگاهی و خود انعکاسی با حمایت گروهی، فضایی مشارکتی را ایجاد میکند تا این موضوع را به خوبی بررسی کند که چگونه کارکنان با احساس انسجام و مشارکت کار میکنند؟
زمینه های دردناک و واقعی ستم (نژادپرستی، جنسیت گرایی، طبقه گرایی و غیره) به فرسودگی می افزاید و بدون نام بردن آشکار از این موضوع، استرس و انزوا را تشدید می کند که می تواند عوارض فوق العاده ای هم داشته باشد.
استراتژیهای رفاه فردی
استراتژیهای رفاه فردی که در جعبه ابزار گنجانده شده است برای حمایت از افراد در هنگام حرکت در سیستمهای چالشبرانگیز و اغلب ظالمانه است.
ابزارها و فعالیتهایی که در سرتاسر مجموعه ابزار برای حمایت از سیستمها (تیمها، سازمانها، مؤسسات) در تغییر شیوههای ظالمانه در نظر گرفته شدهاند، مهمتر هستند، بنابراین این استراتژیهای رفاه فردی کمتر مورد نیاز خواهند بود.
روششناسی اصلی کدام است؟
گفتوگوهایی که در آن افراد بدون قضاوت در کنار یکدیگر قدم میزنند، نقاط قوت و چالشهای منحصربهفرد ما را تشخیص میدهند، و مسئولیتپذیری را نسبت به یکدیگر در قالب گوش دادن، یادگیری و تحول گسترش میدهند، روششناسی اصلی است.