تاب آوری در زندگی با مبتلایان PTSD

۶ راه برای کمک به افراد مبتلا به PTSD

کارگروه آموزش در رسانه تاب آوری ایران

۶ راه برای کمک به افراد مبتلا به PTSD:  اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) چالش های متعددی را به همراه دارد که برای هر فردی که با آن زندگی می کند منحصر به فرد است. گاهی اوقات، علائم آن ممکن است برای شما و عزیزانتان مشکل ساز باشد، اما حمایت اجتماعی می تواند منبع ارزشمندی برای مدیریت PTSD باشد.

مطالعه راه‌های حمایت از یک فرد مبتلا به PTSD نشان می‌دهد که شما متعهد هستید و می‌خواهید حتی در میان ناراحتی و سردرگمی احتمالی کمک کنید.

تحقیقات نشان می دهند که روابط سالم و مثبت می تواند به ایجاد پایه ای برای درمان کمک کند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که افرادی با سطوح بالاتری از حمایت اجتماعی ادراک شده، علائم کمتری از PTSD مانند نشخوار فکری و احساس به دام افتادن را تجربه کردند.

راههای عملی کمک به افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

هنگامی که صحبت از حمایت از فرد مبتلا به PTSD و تقویت پیوند خود می شود، چندین کار مفید وجود دارد که می توانید انجام دهید و بگویید (و همچنین چیزهایی که باید از آنها اجتناب کنید).

۱. بیاموزید که چه چیزی باعث می شود شریک زندگی شما احساس امنیت کند

بر اساس تحقیقات منبع معتبر، ترس یکی از علائم اولیه PTSD است. یکی از راه‌های مقابله با ترس، فراهم کردن یک محیط امن است.

استفانی فو، نویسنده کتاب «آنچه استخوان‌های من می‌دانند» که خاطراتی درباره سفر او با مشکلات پیچیده است، می‌گوید: «یکی از کارهایی که شرکا واقعاً می‌توانند برای حمایت از عزیزان مبتلا به PTSD پیچیده انجام دهند این است که یاد بگیرند چه چیزی می‌تواند به آنها احساس امنیت بدهد. PTSD – در مصاحبه با Psych Central.

هنگامی که شریک یا دوست شما احساس ناامنی می کند، ممکن است کارهایی را انجام دهید که به آنها کمک می کند احساس امنیت یا راحتی را بر اساس اینکه چه احساسی دارند بیشتر از همه دوستش دارند و احساس امنیت می کنند، انجام دهید، مانند:

• اقدام به در آغوش گرفتن
• گفتن جملات تاکیدی شفاهی، مانند “خوب خواهد شد”
• برای آنها آشپزی کنید یا یک هدیه کوچک به آنها بدهید
• گذراندن زمان با کیفیت اضافی با هم

با این حال یک هشدار وجود دارد: هنگام ارائه این ایمنی، مطمئن شوید که صریحاً به عزیزتان کمک نمی کنید تا از چیزی که از آن می ترسد اجتناب کند. یکی از نمونه‌های آن رانندگی در مسیری خارج از مسیر مربوطه است تا از صحنه تصادف جلوگیری کنید تا شریک زندگی‌تان احساس امنیت کند.

بهترین کاری که می توانید برای عزیزتان انجام دهید این است که به او اجازه دهید تصمیم بگیرد چه زمانی آماده است با چیزی درگیر شود و از او در تصمیم گیری حمایت کند.

۲. به آنها اطمینان دهید

اطمینان دادن به عزیزتان از ارزش و دوست داشتنی بودنش یک راه ساده اما قدرتمند برای حمایت از فردی است که با PTSD مواجه است.

زمانی که فو در وخامت PTSD پیچیده بود، دوستش پنج کلمه گفت که هرگز فراموش نخواهد کرد: «دوست داشتن تو آسان است». او به Psych Central گفت که هم در محتوای سخنان دوستش و هم در تکرار آنها در طول زمان آرامش پیدا کرده است. دوست داشتنت آسان است.

اینها برای فوو کلمات آرامش بخش بود. شریک یا دوست شما چه کلمات تأییدی را تسکین می دهد؟

برخی از مثال‌ها ممکن است شامل تغییرات متناسب با موارد زیر باشد:

• “من جایی نمی روم.”
• “شما می رسید از این طریق.”
• “دوستت دارم.”
• “ما در این موقعیت با هم هستیم. من هر چه باشد در کنار شما هستم.»
• “لطفا بدانید که من برای شما اینجا هستم.”

فردی که با PTSD زندگی می کند ممکن است محرک های ترومای گذشته را تجربه کند، حتی اگر هیچ چیز خارجی وجود نداشته باشد که آشکارا احساس خطر را تضمین کند. در این لحظات، اطمینان کلامی خاص از سوی یکی از عزیزان ممکن است به خنثی کردن ترس و ایجاد حس آرامش کمک کند.

۳. در ارتباط شفاف بمانید

هر فردی علائم و محرک های متفاوتی خواهد داشت. ارتباط شفاف می تواند به شما کمک کند تا در صورت بروز، حمایت کننده ترین راه ها را برای پاسخگویی برنامه ریزی کنید. برقراری ارتباط در مورد علائم و محرک ها می تواند به شما در ایجاد یک پاسخ عمدی و حمایتی کمک کند.

به عنوان مثال، یکی از علائم رایج PTSD و PTSD پیچیده، تجزیه است. اگر شریک یا دوست شما دچار گسستگی شود، ممکن است احساس بی‌حسی یا جدا شدن از خود نشان دهد.

فو به سایک سنترال گفت که وقتی انفصال او در کار باشد، صدایش می تواند صاف شود.

اگر کسی که دوستش دارید با صدای صاف یا احساساتی صاف شروع به تعامل با شما کند، ممکن است در ابتدا تفسیر آن سخت باشد. پرسیدن سؤالاتی در مورد اینکه بیان یا لحن آنها ممکن است نشان دهد یا نه، مفید است.

یکی از راه‌هایی که می‌توانید از شریک زندگی خود حمایت کنید این است که از او بپرسید: «هی، تو یه جورایی عصبانی به نظر می‌رسی. در حال حاضر چه چیزی را تجربه می کنید؟ آیا می توانم کاری انجام دهم؟”

اگر شما و عزیزتان در مورد علائم ارتباط برقرار کرده اید، ممکن است احساس راحتی کنید که مستقیماً از آنها بپرسید که یک عبارت خالی ممکن است به چه معنا باشد. اگر هنوز در حال یادگیری نحوه بروز PTSD برای عزیزتان هستید، ممکن است زمان ببرد تا بفهمید سبک ارتباطی شما چگونه خواهد بود.

در هر صورت، این موضوع کمک می کند که در ارتباط نزدیک در مورد نیازها و انتظارات هر دو طرف برای نشان دادن عشق و جلوگیری از ارتباط نادرست باشید.

۴. چند تمرین زمینی را با هم انجام دهید

هنگامی که محرک ها به وجود می آیند، چند روش مبتنی بر شواهد وجود دارد که افراد مبتلا به PTSD می توانند از آنها برای تنظیم سیستم عصبی خود استفاده کنند و احساس می کنند که حضور بیشتری دارند.

ممکن است شما پیشنهاد دهید که با عزیزتان بنشینید و برخی از این تمرین ها را با هم انجام دهید. با انجام این کار، ممکن است احساس آرامش و حضور بیشتری پیدا کنید.

با گذشت زمان، انجام تمرینات تنظیمی با یکی از عزیزان (معروف به همتنظیمی) می تواند به فرد مورد علاقه شما کمک کند تا سیستم عصبی خود را تنظیم کند. همچنین می تواند به شما و همسرتان کمک کند احساس راحتی و ارتباط بیشتری داشته باشید.

روش هایی که هر کسی می تواند برای تنظیم سیستم عصبی خود استفاده کند عبارتند از:

• تمرینات زمینی
• مراقبه
• تمرینات تنفسی

۵. نقاط قوت آنها را تأیید کنید

در حالی که مهم است که نقاط قوتی را که فرد از تروما ایجاد می‌کند تجلیل نکند، شناسایی، تأیید و قدردانی از روش‌هایی که فرد مبتلا به PTSD در طول سفر درمانی خود رشد کرده است، می‌تواند مفید باشد.

شناسایی و تأیید نقاط قوت ممکن است به صورت زیر باشد:

• “من شجاعت شما را تحسین می کنم.”
• “من از توانایی شما برای کنار آمدن قدردانی می کنم.”
• “من متوجه شده ام که شما چقدر قوی هستید. آیا شما (یا می توانید) به قدرت خود توجه کنید؟»

فو می گوید که سفر درمانی او با PTSD پیچیده “به من این امکان را داد که کمتر احساس کنم “من یک کابوس هستم که نمی توانم هیچ کاری را درست انجام دهم” و بیشتر شبیه “می دانید، من شرایطی دارم که گاهی اوقات نیاز به کمک اضافی کمی، اما از من آدم بدی نمی‌سازد.»

۶. یک سفر یادگیری را آغاز کنید

دوست داشتن فرد مبتلا به PTSD ممکن است نیاز به مطالعه شخصی اضافی برای بررسی محرک ها و سوگیری های فردی داشته باشد.

در اینجا چند مقاله وجود دارد که ممکن است کمک کند:

• ۶ چیزی که از قرار ملاقات با فردی مبتلا به PTSD یاد گرفتم
• علائم و نشانه های PTSD در زنان
• علائم و نشانه های PTSD در مردان
• چگونه تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACEs) ممکن است به تروما و PTSD منجر شود
• PTSD در جامعه سیاه پوستان
• آیا من PTSD یا چیز دیگری دارم؟

چه کاری را نباید انجام داد یا به فرد مبتلا به PTSD گفت

اظهاراتی که احساسات فرد را به حداقل می رساند، باعث شرمساری می شود یا مقایسه های ناعادلانه ایجاد می کند، احتمالاً علائم PTSD را تشدید می کند.

چنین اظهاراتی عبارتند از:

• “چه بلایی سرت اومده؟”
• “تو داری دیوونه وار رفتار میکنی.”
• “شما بیش از حد واکنش نشان می دهید.”
• “آنچه برای شما اتفاق افتاد آنقدرها هم بد نیست.”
• “افراد دیگر آن را بدتر می کنند.”

سعی کنید در نظر داشته باشید که اقدامات فرد مورد علاقه شما ممکن است پاسخ های ضربه ای باشد. پاسخ ضربه ای می تواند راه بدن برای محافظت از خود باشد، حتی اگر رفتار در لحظه به نظر منطقی نباشد.

چگونه از خود مراقبت کنید؟

مراقبت از یک دوست یا شریک مبتلا به PTSD گاهی اوقات می تواند شدید باشد. از سلامت روان خود مراقبت کنید:

• پیوستن به یک گروه حمایت از خانواده
• به دنبال درمان
• آموزش خود در مورد PTSD
• تعیین مرزها

مراحل بعدی

حمایت از افرادی که دوستشان داریم می تواند یکی از مهم ترین و معنادارترین کارهایی باشد که انجام می دهیم.

افراد مبتلا به PTSD ممکن است برای حمایت به عزیزانشان اعتماد کنند. اعمال شما (از گوش دادن به محبوبتان تا گفتن به او که دوستش دارید) این پتانسیل را دارد که برای عزیزتان در طول سفرش بسیار ارزشمند باشد.

منابع: