ابزارها و منابع، مفهوم تاب آوری

ابزارها و منابع، مفهوم تاب آوری: در این مطلب به چهار مؤلفه مهم تاب آوری خواهیم پرداخت. این مؤلفه ها و اجزاء شامل مقاومت، بازیابی، سازگاری و تحول می شوند.

ابزارها و منابع، مفهوم تاب آوری

تاب آوری را می توان به چهار مؤلفه تقسیم کرد: مقاومت، بازیابی، سازگاری و تحول

همانطور که در یادداشتهای قبلی نیز اشاره شد، اینها نشان می دهند که چگونه یک سیستم (به عنوان مثال گروهی از درختان، مراتع و جنگل ها) در پاسخ به اختلال تغییر می کند. هر یک از چهار مؤلفه ممکن است بدون مداخله اتفاق بیفتد، اما می‌توان آنها را نیز با اقدامات مدیریتی پشتیبانی یا مانع شد. توجه داشته باشید که تمایز بین برخی از این مؤلفه‌ها به نحوه تعریف سیستم بستگی دارد و گاهی اوقات می‌تواند مبهم باشد، به ویژه بین سازگاری و تبدیل.

اختلال عبارت است از تهدید، شوک، استرس یا اختلال در سیستمی که تاب آوری در برابر آن جستجو می شود.

ممکن است اختلالات متعددی وجود داشته باشد، به‌ویژه زمانی که زمان‌بندی برنامه‌ریزی طولانی در نظر گرفته می‌شود، که ممکن است شامل شرایط اقلیمی، زیستی (مانند آفات و بیماری‌ها) یا اقتصادی (مثلاً تهدیدات بازارها) باشد.

بسیاری از اختلالات ممکن است قابل پیشگیری یا پیش بینی نباشند (مانند خشکسالی، طوفان، آفات جدید) از این رو بر تاب آوری سیستم آسیب دیده تمرکز می شود.

۱. مقاومت توانایی یک سیستم برای پیشگیری یا جذب ضربه های ناشی از یک اختلال و ادامه عملکرد در همان حالت است. مقاومت ممکن است از طریق اقدامات پیشگیرانه افزایش یابد.

۲. بازیابی توانایی یک سیستم برای بازگشت به حالت اولیه (مثلاً با ساختار و عملکرد یکسان) است. بنابراین، بازیابی یک فرآیند/فعالیت است که تا حد زیادی پس از تأثیر اختلال رخ می‌دهد، اما می‌توان اقدامات مقدماتی را انجام داد (به عنوان مثال محافظت از بازسازی طبیعی در جنگل‌های نیمه طبیعی برای ارتقای بازیابی پس از یک رویداد پرتاب باد).

۳. سازگاری می‌تواند فرآیند اغلب طولانی‌تری را توصیف کند که از طریق آن سیستم برای سازگاری با اثرات، بدون از دست دادن ویژگی/هویت اصلی خود تغییر می‌کند (مثلاً ترکیب گونه‌های درختی ممکن است در طول زمان در پاسخ به بیماری تغییر کند، اما عملکردها/ارزش‌های کلی جنگل‌ها تغییر می‌کند).

۴. دگرگونی زمانی است که پاسخ به اختلال آنقدر چشمگیر باشد که منجر به ایجاد یک سیستم جدید شود. این مؤلفه ممکن است زمانی قابل قبول یا حتی برنامه ریزی شود که سیستم موجود نامطلوب باشد یا زمانی که سازگاری برای مقابله با تهدید کافی نیست. از طرف دیگر، زمانی که بازیابی پس از یک اختلال و یک سیستم ناخواسته جدید به طور پیش‌فرض ایجاد می‌شود، تغییر ممکن است شامل تخریب شود (مثلاً عدم بهبود مناطق قطع شده به دلیل چرای بیش از حد).