تاب آوری در درمان تروما

بهترین انواع درمان تروما کدامند؟

کاری از کارگروه آموزش در رسانه تاب آوری ایران

بهترین انواع درمان تروما کدامند؟ تروما می‌تواند بر تمام بخش‌های زندگی شما تأثیر بگذارد. اما درمان های بهینه شده برای تروما می تواند به ویژه مفید باشد.

تجربیات آسیب زا می توانند اثر عمیقی بر بدن و ذهن بگذارند. این تأثیر ممکن است بلافاصله یا سال ها بعد ظاهر شود و بر خُلق و خوی، روابط و حتی احساس شما از خود تأثیر بگذارد. اما درمان های موثری وجود دارد که به شما کمک می کند تا از تروما بهبود پیدا کنید.

حدود ۷۰ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده حداقل یک ضربه را در زندگی خود تجربه کرده اند. همه تأثیرات ماندگار نخواهند داشت، اما ۶ درصد از بزرگسالان ایالات متحده دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) می شوند.

تروما می تواند مغز و سیستم عصبی شما را تغییر دهد و منجر به اختلال در تنظیم و علائمی مانند افسردگی و اضطراب شود. به این ترتیب، درمان های تروما بر تسکین سیستم عصبی، ادغام خاطرات آسیب زا، و حمایت از درمان ذهن و بدن تمرکز دارند.

وقتی صحبت از درمان تروما به میان می‌آید، هیچ درمان یکسانی وجود ندارد. بهترین نوع آن درمانی است که برای شما کار می‌کند. یافتن درمان مناسب ممکن است کمی طول بکشد، اما پشتیبانی در این راه در دسترس است.

درمان چگونه می تواند به تروما کمک کند؟

تروما می تواند پس از یک رویداد یکباره، مانند یک تصادف یا حمله، یا از رویدادهای مکرر، مانند یک رابطه آزاردهنده یا غفلت در دوران کودکی ایجاد شود. ترومای پیچیده (نوعی که از رویدادهای مکرر ناشی می شود) اغلب از تجربیات دوران کودکی ناشی می شود که بر زندگی بزرگسالی شما تأثیر می گذارد.

درمان می تواند به شما کمک کند رویدادهای آسیب زا را ادغام کنید و آنها را درک نمایید. این موضوع به شما کمک می کند روند درمان را شروع کنید. خاطرات شما از تروما باقی خواهند ماند، اما آنها قدرت کمتری بر شما و احساسات شما خواهند داشت.

لیزا کورتیس، مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز در نیویورک، توضیح می‌دهد: «درمان در عادی‌سازی پاسخ‌های فرد به آسیب‌هایی که تجربه کرده‌اند، مفید است. این موضوع می‌تواند مهارت‌های جدیدی را برای مدیریت احساسات و واکنش‌هایشان در اختیار آنها بگذارد و در عین حال زمینه و آموزش پیرامون خود رویداد را نیز فراهم کند.

روش‌های مبتنی بر شواهد (EBPs) روش های مورد اعتماد بسیاری برای تروما و PTSD وجود دارد، که مداخلاتی هستند که در کار با جمعیت‌های هدف قوی هستند، اگرچه همه درمان‌های توصیه‌شده EBP نیستند.

انواع درمان برای PTSD و تروما

اگر با افسردگی زندگی می‌کنید، به دیگرانی بپیوندید که درک می‌کنند در چه شرایطی قرار دارید. یک فضای امن برای پیدا کردن جامعه، راهنمایی و پشتیبانی با هم پیدا کنید.

درمان پردازش شناختی

درمان پردازش شناختی (CPT) که به عنوان درمانی برای PTSD ایجاد شده است، هدف آن کمک به افرادی است که احساس می‌کنند در افکارشان در مورد تروما «گیر کرده‌اند».

در CPT، درمانگر به شما کمک می‌کند تا باورهای غیرمفید را در مورد آسیب‌هایی که شما در آنها «گیر کرده اید» به چالش بکشید و تغییر دهید. هدف این است که به شما کمک کند تا رویدادها را درک کنید و به طور متفاوت در مورد آنها فکر کنید، در نتیجه اثرات منفی را از بین ببرید.

یک بررسی در سال ۲۰۱۸ به این نتیجه رسید که بر اساس شواهد موجود، CPT “یک درمان موثر PTSD با مزایای پایدار در طیف وسیعی از نتایج است.”

طبق گفته انجمن روانشناسی آمریکا (APA)، این درمان برای PTSD به شدت توصیه می شود.

درمان مواجهه طولانی مدت

پلی اتیلن؛ قرار گرفتن در معرض طولانی مدت (PE) یک درمان رفتاری برای PTSD است که همانطور که از نامش پیداست، شامل مقابله با منبع ترس برای کاهش اضطراب در اطراف آن است.

پلی اتیلن اجتناب از علائم بارز استرس پس از سانحه است. هدف درمان پلی اتیلن کمک به شما برای غلبه بر اجتنابی است که پس از آسیب ایجاد شده است.

در طول درمان، یاد خواهید گرفت که تنفس خود را کنترل کنید، در مورد آسیب خود صحبت کنید و به آرامی با ترس خود در دنیای واقعی مقابله کنید. به عنوان مثال، شخصی که از طریق تجاوز جنسی زندگی کرده است ممکن است به محلی که در آن رخ داده است برگردد تا به او کمک کند تا بفهمد که آسیب دیگر اتفاق نمی افتد و اکنون در امنیت است.

آویگیل لو، روان‌درمانگر، نویسنده، و کارگردان دارای مجوز رفتار بالینی، توضیح می‌دهد: «هرچه بیشتر از احساسات، افکار، عواطف، خاطرات و تصاویر مرتبط با آسیب‌مان اجتناب کنیم، علائم تروما بدتر می‌شوند.

بنابراین مهم‌ترین بخش درمان تروما، قرار دادن افراد در معرض احساسات، افکار، احساسات، خاطرات، مکان‌ها و تصاویر مرتبط با تروما است زیرا این موضوع به فرآیند حساسیت‌زدایی کمک می‌کند.

CBT متمرکز بر تروما

درمان CBT متمرکز بر تروما (TF-CBT) یک درمان شناختی رفتاری است که عمدتاً برای کودکان و نوجوانان مبتلا به تروما استفاده می شود.

هدف TF-CBT این است که به کودکان کمک کند تا باورهای نادرست را بشناسند (مانند اینکه چه کسی را برای سوءاستفاده مقصر بدانند)، الگوهای رفتاری ناسالم را اصلاح کنند، و راه‌های جدیدی برای مقابله، مانند تسکین خود و ابراز احساسات خود ایجاد کنند. والدین یا مراقبان نیز در این رویکرد دخیل هستند.

یک بررسی در سال ۲۰۱۴ به این نتیجه رسید که TF-CBT می تواند به طور موثر علائم PTSD را در برخی از کودکان کاهش دهد و APA قویاً اشکال CBT را برای درمان PTSD توصیه می کند.

درمان EMDR

حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکت چشم (EMDR) یک درمان تروما است که توسط روانشناس دکتر Dr. فرانسین شاپیرو در سال ۱۹۸۷ مطرح شده است. این درمان از این جهت غیرمعمول است که شامل صحبت کردن نیست – هدف آن کمک به پردازش و رهاسازی خاطرات آسیب زا از طریق حرکات چشم است.

در یک جلسه EMDR، درمانگر از شما می‌خواهد که جنبه خاصی از یک رویداد آسیب‌زا را در ذهن داشته باشید، در حالی که روی حرکت دست او به جلو و عقب تمرکز می‌کنید (یا گاهی اوقات ضربه‌های ریتمیک).

هدف این است که با درگیر کردن هر دو طرف مغز (که به عنوان تحریک دوطرفه شناخته می‌شود) به مغز کمک کنید تا حافظه را – که در آن زمان به دلیل استرس شدید پردازش نشده بود – در «بازپردازی» مجدد کند.

هدف این پردازش مجدد، آزاد کردن خاطرات، در نهایت تسکین کابوس‌ها، فلاش‌بک‌ها و محرک‌ها است.

برای برخی از افراد، EMDR ممکن است سریعتر از سایر اشکال درمانی، مانند گفتار درمانی، نتیجه دهد.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ توسط شاپیرو نشان داد که ۸۰٪ تا ۹۰٪ از افراد در ۳ جلسه اول نتایج را مشاهده کردند، در حالی که یک بررسی در سال ۲۰۱۷ نشان داد که به اندازه درمان شناختی رفتاری (CBT) موثر است.

توجه داشته باشید که به نظر می رسد EMDR برای ترومای یک رویدادی بهترین کار را دارد و ممکن است برای ترومای پیچیده یا PTSD پیچیده موثر نباشد.

طبق APA، درمان EMDR یک درمان مشروط توصیه شده برای PTSD است.

درمان های جسمی

خاطرات آسیب زا در بدن و همچنین ذهن نگهداری می شوند. سوماتیک درمانی بر این موضوع تمرکز دارد که چگونه احساسات شما می توانند بر بدن تأثیر فیزیکی بگذارند. اگر با یک محرک یا چیزی که شما را به یاد یک تروما می اندازد، این احساسات می توانند ناگهان دوباره ظاهر شوند.

هدف درمانی جسمی، “رهاسازی” ترومای فروخورده برای تسکین علائم سلامت روان و درد مزمن، با استفاده از روش هایی مانند توسعه آگاهی بدن و ایجاد زمینه در بدن شما است.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۷ نشان داد که تجربه جسمانی (صحبت در مورد آسیب‌های گذشته در حین بررسی پاسخ‌ها و احساسات فیزیکی بدن) یک درمان مؤثر برای PTSD است.

روان درمانی

در درمان روان پویشی، درمانگر به شما کمک می کند تا بفهمید گذشته شما چگونه بر احساسات، رفتارها و الگوهای روابط فعلی شما تأثیر گذاشته است.

هدف این است که به شما در درک انگیزه های ناخودآگاهی که رفتار شما را هدایت می کند کمک کند.

درمانگر شما ممکن است به شما کمک کند تا درک کنید که چگونه تجربیات اولیه دوران کودکی، پویایی خانواده و روابط فعلی (که ممکن است توسط تروما شکل گرفته باشد) بر روش‌های مقابله و باورهای فعلی شما در مورد جهان تأثیر می‌گذارد.

بر اساس یک بررسی در سال ۲۰۰۸، رویکردهای روان پویشی در تروما درمانی می تواند منجر به موارد زیر شود:

• بهبود عزت نفس
• استفاده از روش های مقابله ای مفیدتر و روش های مقابله ای کمتر غیرمفید
• روابط بهبود یافته
• عملکرد اجتماعی بهتر

نویسندگان خاطرنشان می کنند که رویکردهای روان پویشی ممکن است به ویژه در درمان PTSD پیچیده مفید باشد.

سایر تکنیک های درمانی برای تروما

در حالی که تکنیک‌های درمانی فوق بیشترین توجه تحقیقاتی را به خود جلب کرده‌اند، درمانگران تروما ممکن است از روش‌های درمانی دیگر نیز استفاده کنند.

درمان‌ها و تکنیک‌های اضافی که می‌توانند به شما در بهبود آسیب کمک کنند عبارتند از:

درمان با وضوح تسریع شده

اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد (SAMHSA) درمان با حل سریع (ART) را به عنوان یک درمان مبتنی بر شواهد برای اختلالات مربوط به تروما در سال ۲۰۱۵ به رسمیت شناخت.

هدف این تکنیک این است که با کمک به شما در “برنامه ریزی مجدد” نحوه ذخیره سازی خاطرات آسیب زا توسط مغز در یک تا سه جلسه به شما کمک کند سریعتر از سایر درمان های PTSD رهایی پیدا کنید. ART بر روی تکنیک های دیگری مانند EMDR ساخته می شود.

هیپنوتیزم درمانی

هیپنوتیزم درمانی یک جایگزین محبوب برای افرادی است که با انواع دیگر درمان ها مانند EMDR یا CPT دست و پنجه نرم کرده اند.

در هیپنوتیزم درمانی، یک درمانگر شما را در حالت خلسه قرار می دهد، جایی که شما بیدار و آگاه هستید، اما آرام هستید و قادر به جلوگیری از حواس پرتی هستید. سپس، آنها برای کاهش احساسات مرتبط با رویداد تلاش می کنند.

ماریا میچا، روان درمانگر و مشاور بالینی سلامت روان توضیح می دهد: “این موضوع می تواند به رهایی از چنگال عاطفی آسیب کمک کند زیرا ترس ها، افکار و تجربیات ناخودآگاه را به سطح خودآگاه می رساند.”

“انسان ها نمی توانند به ضمیر ناخودآگاه خود دسترسی پیدا کنند و وحشتی را که در آن سطح “خالکوبی” شده است تغییر دهند. تکنیک‌هایی مانند هیپنوتیزم می‌تواند به رهایی و جایگزینی تجربه آسیب‌زا با تفکر عملکردی و الگوهای ذهنی کمک کند.»

یک بررسی در سال ۲۰۱۳ نشان می دهد که هیپنوتیزم می تواند به کاهش علائم PTSD کمک کند.

روایت درمانی

روایت درمانی یک رویکرد درمانی جدیدتر است که در آن درمانگر به شما کمک می کند تا داستان خود را “دوباره” بنویسید تا به تجربیات شما معنا بدهد و نحوه نگرش خود و دنیایی را که در آن زندگی می کنید شکل دهد.

این تکنیک می تواند به مشکلات مختلف سلامت روان کمک کند. روایت درمانی می تواند به شما کمک کند تا باورهایی را که در مورد خودتان پس از آسیب دیدگی دارید به چالش بکشید، مانند احساس «شکستگی» یا ناتوانی در تغییر شرایط.

به عنوان مثال، میچا می‌گوید: «از مراجعینم می‌خواهم که روایت خود را از رویداد آسیب‌زا بازنویسی کنند تا زمانی که ضربه روحی بر آنها تأثیری نداشته باشد».

طبق APA، روایت درمانی یک درمان مشروط توصیه شده برای PTSD است. بهترین انواع درمان تروما کدامند؟

سیستم های خانواده درمانی درونی

سیستم‌های خانواده درونی (IFS) نوعی گفتگودرمانی است که توسط درمانگر دانشگاهی ریچارد شوارتز توسعه یافته است.

این تئوری معتقد است که شخصیت شما شامل دارای «بخش‌های» متفاوتی است که هر کدام ویژگی‌های خود را دارند. همه بخش ها توسط “خود” یا آگاهی اصلی شما نگهداری می شود. بنابراین، همانطور که یک خانواده دارای اعضای مختلف است، شخصیت شما نیز دارای بخش‌های متفاوتی است و همه آن‌ها بهترین چیز را برای خود می‌خواهند.

درمانگر به شما کمک می کند تا در طول جلسات با قسمت های مختلف خود آشنا شوید. برخی از قسمت ها ممکن است بیشتر از سایرین تحت تأثیر تروما قرار گیرند. هدف این است که بفهمیم چرا برخی از قسمت‌ها آسیب می‌زنند و یاد بگیریم که چگونه با دلسوزی به آن‌ها کمک کنیم تا اینکه آنها را نادیده بگیریم یا حذف کنیم.

هنر و موسیقی درمانی

هنر درمانی می تواند به تقویت سلامت روان و کمک به بهبودی آسیب کمک کند. این روش درمانی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله رقص، نمایش، موسیقی، نوشتن و هنر خلاق.

میچا توضیح می دهد: “من هنر درمانی را در تروما درمانی بسیار مفید می دانم زیرا ضمیر ناخودآگاه اغلب الگوهای ترسناک را بدون زحمت آشکار می کند.” “مراجعین اغلب از نقاشی هایی که تولید می کنند شگفت زده می شوند، زیرا هنر احساسات و ترس های ناخودآگاه سرکوب شده را آشکار می کند.”

در همین حال، موسیقی درمانی می تواند بر کمک به افراد با نوشتن آهنگ ها یا آهنگ هایی برای ایجاد جملات تاکیدی و تنظیم افکار یا احساسات آنها تمرکز کند.

کایل فلمینگ، موسیقی‌درمانگر معتبر هیئت مدیره و بنیان‌گذار یک تمرین سلامت روان در ایلینوی که به این نوع درمان اختصاص داده شده است، توضیح می‌دهد: «بداهه‌نویسی موسیقی می‌تواند به مراجعین به صورت غیرکلامی کمک کند تا تجربیات آسیب‌زا را کشف کنند، زیرا مرکز گفتار مغز می‌تواند در طول یک فلاش بک آسیب‌زا خاموش شود.

کار کودک درون

این روش درمانی همچنین به عنوان شفای کودک درونی شناخته می شود، کار درونی کودک درمانی است که ممکن است به شما در بهبود آسیب های دوران کودکی کمک کند.

این روش درمانی شامل «ارتباط» با منبع مورد اعتماد کودک درونی شماست تا احساس کنید در سنین مختلف چه احساسی داشته‌اید و با ایجاد محیط‌های امن، درونی و بیرونی که در دوران کودکی به آن نیاز داشتید، برای التیام زخم‌های کودک درون خود تلاش کنید.

جسیکا پدرسن، هیپنوتراپیست بالینی دارای مجوز و گواهی، توضیح می‌دهد: «این موضوع می‌تواند به افراد کمک کند بر هر احساس گناه یا شرمی که ممکن است از دوران کودکی داشته‌اند غلبه کنند.

سیستم های تروما درمانی

مانند CBT متمرکز بر تروما، سیستم درمانی تروما (TST) برای درمان کودکان، نوجوانان و نوجوانان طراحی شده است.

این درمان بر احساسات و اعمال فرد تأکید دارد. همچنین نقشی را در نظر می گیرد که یک محیط اجتماعی یا سیستم مراقبتی تهدیدکننده می تواند در نگه داشتن یک فرد جوان در وضعیتی بی نظم ایفا کند.

مراحل بعدی “بهترین انواع درمان تروما کدامند؟”

بیشتر درمانگران از تکنیک های مختلفی برای درمان تروماهای بیماران استفاده می کنند تا فقط یک روش. همچنین روش هایی که آنها استفاده می کنند اغلب به این بستگی دارد که چه چیزی برای شما مفید است.

کورتیس توضیح می دهد: «مقدار زیادی از مداخلات درمانی به سیستم اعتقادی مراجع و میزان آمادگی آنها برای چنین مداخلاتی بستگی دارد. “اگر مراجع نسبت به یک رویکرد مقاوم یا دلهره دار باشد، اصرار بر یک تکنیک خاص می تواند آسیب بیشتری به همراه داشته باشد.”

همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که بخش بزرگی از درمان، رابطه شما با درمانگرتان است. در پایان، ضروری است که با درمانگر خود احساس امنیت کنید.

همیشه درمانگر دیگری وجود دارد که مایل است تکنیک های دیگری را امتحان کند که برای شما احساس راحتی بیشتری داشته باشد.

منابع: