فهرست عناوین
تاب‌آوری در دنیای نوین: فراتر از تحمل فشار
در دنیای کسب‌وکار امروز، واژه تاب‌آوری (Resilience) به وفور شنیده می‌شود. اما آیا تعریف ما از تاب‌آوری صحیح است؟ آیا تاب‌آوری به معنای توانایی تحمل فشار بیشتر و نادیده گرفتن محدودیت‌های فردی است؟
این مقاله به بررسی برداشتی جدید از تاب‌آوری می‌پردازد؛ تاب‌آوری‌ای که نه تنها به نفع فرد است، بلکه به ارتقاء سلامت سازمانی و بهبود عملکرد کلی نیز کمک می‌کند.
تغییر نگاه به تاب‌آوری: از فرد محوری تا مسئولیت سازمانی
بسیاری از ما تاب‌آوری را به عنوان ویژگی فردی می‌بینیم که افراد را قادر می‌سازد با استرس و چالش‌ها کنار بیایند. اما این دیدگاه، نه تنها ناکارآمد است، بلکه می‌تواند مضر نیز باشد.
فرض کنید در یک رویداد که ۷۵ زن الهام‌بخش در حوزه کسب‌وکار حضور دارند، سخنرانی می‌کنید. این افراد، خود نمونه‌ای از تاب‌آوری در راه‌اندازی شرکت یا نقش‌آفرینی مؤثر در سازمان‌ها هستند. اما پیام اصلی این است:
تاب‌آوری نباید به معنای تحت فشار قرار دادن بیشتر افراد باشد.
تاب‌آوری واقعی: پیوند با مراقبت از خود و فرهنگ سازمانی انسانی
به جای تلاش برای “مقاوم‌تر کردن” افراد برای تحمل فشارهای بیشتر، باید رویکردمان را تغییر دهیم. تاب‌آوری واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که سازمان‌ها به محیط‌هایی تبدیل شوند که:
- تاب‌آوری با مراقبت از خود (Self-care) پیوند خورده باشد: به این معنا که افراد تشویق شوند به نیازهای خود توجه کنند و محدودیت‌هایشان را بپذیرند.
- فرهنگ کاری، افراد را به پذیرش خود واقعی و آسیب‌پذیرشان ترغیب کند: یعنی کارکنان بتوانند با صداقت، محدودیت‌ها و نیازهای خود را ابراز کنند. در یک کلام، انسان باشند.
این بدان معناست که تاب‌آوری دیگر صرفاً یک ویژگی فردی نیست، بلکه مسئولیتی سازمانی است. سازمان‌ها باید نقاط مختلف را به هم متصل کرده و این مفهوم را به صورت یک کل واحد، با درگیر کردن تمامی ابعاد سازمان، بررسی کنند. هدف نهایی، ایجاد تاب‌آوری از طریق یک استراتژی است که به افراد قدرت می‌بخشد تا بهترین عملکرد خود را داشته باشند.
برداشتن نقاب تاب‌آوری: پذیرش محدودیت‌ها و گوش دادن به کارکنان
زمان آن رسیده که “نقاب تاب‌آوری” را که واقعیت را پنهان می‌کند، برداریم. به جای انتظار از کارکنان برای تحمل بی‌چون و چرای فشارها، باید به آن‌ها اجازه دهیم محدودیت‌های خود را اعلام کنند و بگویند “دیگر کافی است”.
اگر صدای این پیام را نمی‌شنوید، به این معناست که سوالات درستی نمی‌پرسید. سازمان‌ها باید فعالانه به دنبال شنیدن نیازها و دغدغه‌های کارکنان خود باشند.
واقعیت را ببینید و با ارزشمندترین دارایی خود کار کنید
برای رسیدن به تاب‌آوری سازمانی واقعی:
- نقاب خود را بردارید.
- واقعیت را ببینید.
- با ارزشمندترین دارایی خود، یعنی کارکنان‌تان، به بهترین شکل ممکن کار کنید. این یعنی آن‌ها را واقعاً درک کنید و بفهمید چه چیزی نیاز دارند.
با این رویکرد، کارکنان از شما سپاسگزار خواهند بود. و به زودی شما نیز می‌توانید از آن‌ها سپاسگزاری کنید.
این به سادگی یک معادله برد-برد است.
