تاب آوری و سلامت روان
تابآوری یکی از مؤلفههای حیاتی سلامت روان است
فهرست عناوین
تاب آوری و سلامت روان
تابآوری یکی از مؤلفههای حیاتی سلامت روان است
تاب آوری و سلامت روان: چندین عادت روزانه می تواند به حفظ سلامت روان کمک کند، از جمله فعالیت بدنی منظم برای کاهش علائم افسردگی و اضطراب، یک رژیم غذایی مغذی برای تقویت سلامت کلی و بهداشت روان، خواب با کیفیت برای تنظیم بهتر عاطفی و کنترل استرس، و ذهن آگاهی و مدیتیشن برای بهبود خُلق و خو و کاهش استرس، تقویت ارتباطات اجتماعی و تقویت روابط در جامعه یا یک حلقه حمایتیِ قابل اعتماد می تواند پشتوانه عاطفی داشته باشد و از انزوا جلوگیری کند.
علاوه بر این، ایجاد یک روال روزانه ثابت، چارچوبی از ساختار و حاشیه امن ایجاد می کند، زندگی روزمره را غنی می کند و پایه ای برای حفظ سلامت روانی تشکیل می دهد.
عادات و تغییرات سبک زندگی برای حمایت از سلامت روان
لیستی از ۱۳ فعالیتی که می توانید برای حمایت و تقویت سلامت مغز و روان انجام دهید:
۱. ورزش بدنی: فعالیت هوازی منظم، مانند پیاده روی، شنا یا دوچرخه سواری، جریان خون را به مغز افزایش می دهد و خُلق و خو و خواب را بهبود می بخشد.
۲. تحریک ذهنی: برای به چالش کشیدن و تحریک مغز، درگیر شدن در یک پازل، خواندن، یادگیری زبان جدید یا نواختن آلات موسیقی.
۳. تغذیه سالم: برای حمایت از سلامت مغز، رژیم غذایی غنی از اسیدهای چرب اُمگا ۳، آنتی اکسیدان ها و ویتامین های موجود در غذاهای کامل مصرف کنید.
۴. بهداشت مطلوب خواب: همیشه قبل از بهبود کمیت، روی بهبود کیفیت خواب تمرکز کنید. سعی کنید ۷ تا ۹ ساعت در شب بخوابید تا به تقویت حافظه و ترمیم سلول های مغز کمک کنید.
۵. ذهن آگاهی و مدیتیشن: تمرین هایی که استرس را کاهش می دهند و آگاهی لحظه حال را افزایش می دهند، می توانند تنظیم هیجانی و عملکرد مغز را افزایش دهند.
۶. تعامل اجتماعی: گذراندن وقت با دوستان و خانواده یا شرکت در فعالیت های اجتماعی می تواند از انزوا جلوگیری کرده و از سلامت شناختی حمایت کند. می توانید گردهمایی های منظمی را با دوستان خود ترتیب دهید یا زمانی را برای شرکت در رویدادهای اجتماعی خود برنامه ریزی کنید.
۷. مدیریت استرس: تکنیک هایی مانند یوگا، تمرینات تنفس عمیق یا … می توانند به مدیریت استرس و اثرات آن بر مغز کمک کنند.
۸. خروجی های خلاقیت: درگیر شدن در فعالیت های خلاقانه مانند نوشتن، نقاشی یا کاردستی می تواند مغز را تحریک کرده و رضایت عاطفی را ایجاد کند.
۹. پیاده روی در طبیعت: نشان داده شده است که گذراندن زمان در طبیعت باعث کاهش استرس، بهبود خُلق و خو و افزایش عملکرد شناختی می شود. می توانید در محله خود قدم بزنید یا در پارک یا حفاظتگاه طبیعیِ نزدیک خود قدم بزنید.
۱۰. معاینات منظم سلامت: نظارت و مدیریت شرایط سلامتی مانند فشار خون بالا، دیابت و چاقی می تواند از سلامت مغز محافظت کند.
۱۱. محدود کردن الکل و اجتناب از مواد مخدر: کاهش مصرف الکل و پرهیز از داروهای تفریحی از مغز در برابر آسیب محافظت می کند.
۱۲. قدردانی را تمرین کنید: نگه داشتن یک دفتر خاطرات شامل سپاسگزاری یا تفکر منظم در مورد چیزهایی که برای آنها سپاسگزار هستید می تواند سلامت روانی را بهبود بخشد.
۱۳. کار داوطلبانه: مشارکتهای اجتماعی شما می تواند احساس هدفمندی ایجاد کند، استرس را کاهش دهد و از رفاه روانی حمایت کند.
در مورد تاب آوری چطور؟
تابآوری کیفیت روانشناختی است که به شما این امکان را میدهد در سختیها، استرسها و رویدادهای آسیبزا سازگار، بهبود یافته و قویتر شوید. تاب آوری به شما کمک میکند تا در برابر چالشها مقاومت کنید، از شکستها عقب نشینی کرده و با وجود مشکلات به پیشرفت خود ادامه دهید.
افراد تاب آور می توانند استرس را به طور موثر مدیریت کنند، دیدگاه مثبتی داشته باشند و از نقاط قوت و منابع برای غلبه بر موانع استفاده کنند. شما می توانید در طول زمان از طریق تجربیات، روابط حمایتی، استراتژی های مقابله ای مثبت و انعکاس فردی، تاب آوری را توسعه و تقویت کنید.
تاب آوری برای بهزیستی عاطفی بسیار مهم است و می تواند به طور قابل توجهی بر نحوه عبور شما از فراز و نشیب های اجتناب ناپذیر زندگی تأثیر بگذارد.
افزایش تاب آوری شما
برای تقویت تاب آوری و توانایی عبور از چالشها، میتوانید تقویت ارتباطات حمایتی، پذیرش سازگاری، تقویت تواناییهای حل مسئله و حفظ دیدگاه خوشبینانه را در اولویت قرار دهید.
کلید ایجاد تاب آوری، تعهد به خودمراقبتی است، از جمله فعالیت بدنی منظم، غذا خوردن مغذی، استراحت کافی، هدف گذاری واقع بینانه و افزایش آگاهی عاطفی. علاوه بر این، پرورش حس قدردانی، آماده بودن برای کمک در صورت نیاز، و درس گرفتن از تجربیات قبلی در تقویت تاب آوری بسیار مهم است.
آیا ایجاد تابآوری و تلاش برای افزایش سلامت روان یکسان نیست؟
پرورش تاب آوری و حفظ سلامت روانی مطلوب ارتباط نزدیکی با هم دارند، اما حوزههای متمایز تمرکز بر رفاه شخصی را دارند. هر دو مقوله برای پیمایش در فراز و نشیبهای زندگی، توسعه مکانیسمهای مقابله ای، تنظیم هیجانی و دیدگاه مثبت ضروری هستند. در حالی که آنها در ارتقای رفاه کلی وجه مشترک دارند، رویکردها و تأکید آنها نسبت به رویارویی با چالش های زندگی متفاوت است.
تاب آوری به طور خاص به ظرفیت بازیابی از ناملایمات، استرس، یا تروما مربوط می شود. این موضوع در مورد ساخت یک جعبه ابزار شخصی برای عقب نشینی از شکست ها و قوی تر شدن است.
غلبه بر مشکلات و در نظر گرفتن چالش ها به عنوان فرصت هایی برای رشد، تاب آوری را از مفهوم گسترده ترِ حفظ سلامت روان متمایز می سازد، شیوه های بهزیستی عاطفی، روانی و اجتماعی که هدف آن بهبود و حفظ تندرستی روزانه شما یا کار کردن در شرایط چالش ها یا همراه با آسیب های خاص است، طیف وسیع تری را در بر می گیرد.
برعکس، حفظ سلامت روانی شامل ایجاد یک رفاه روانی فراتر از تاب آوری است. این موضوع شامل اقداماتی برای پیشگیری از مسائل مربوط به سلامت روان، تقویت تجربیات مثبت زندگی و مدیریت موثر استرس های روزمره و تغییرات مهم زندگی می شود.
در حالی که تابآوری یکی از مؤلفههای حیاتی سلامت روان است، دستیابی به رفاه روانی و حفظ آن نیازمند رویکردی جامع است که مراقبتهای پیشگیرانه، ارتباط اجتماعی و سلامت عاطفی را ادغام میکند و بر اهمیت دیدگاه کلنگر به رفاه شخصی تأکید میکند.
Resilience and Mental Health: Navigating the Intersection of Recovery and Well-being