مقابله فراگیر ملی؛ راه نهایی پیروزی بر کرونا

کادر سلامت کشور امروز بیش از ۱۸ ماه است که شبانه‌روز در خط مقدم مقابله با بیماری کرونا قرار دارند و تنها انتظارشان از مردم رعایت پروتکل‌های بهداشتی و عدم تجمع در هرگونه از موقعیت های پرتراکم و مواجه نشدن با ویروس کرونا است.

با مدنظر قراردادن ماهیت وجودی بیماری کرونا، جهش‌های ژنتیکی متعدد این ویروس و مشاهده انواع آن در بین مبتلایان، خصوصا سویه های جدید این بیماری که از نوع دلتا بوده و قدرت انتقال آن حدودا ۶۰ درصد بیشتر از نوع جهش‌یافته انگلیسی آن است و تجربه نشان داده میزان کشندگی بالاتری نیز نسبت به دیگر سویه های این بیماری دارد لذا به همه این دلایل ضرورت یک بسیجِ ملیِ همگانی و تماماً مردمی برای قطع زنجیره کرونا امری اجتناب ناپذیر تلقی می گردد و اینبار می بایست جهت گیریِ ذهنیِ مسئولیت پذیری از حیث مقابله با کرونا از شکل و شمایل محوریت مبارزه دولتی و حاکمیتی با کرونا به حالت و شرایط مقابله فراگیرِ ملیِ مردمی با کرونا تغییر یابد و به نوعی به موازات هم، همسو و آمیخته باهم بشود.

ملت ایران طی چهل سال اخیر رشادت های متعدد و متنوعی در صحنه های گوناگون اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی داشته اند، چه حضور پرشور اقشار مختلف سنی، فکری و فرهنگی و تحصیلی در جبهه های جنگ هشت ساله که با اهدای قریب به دویست هزار شهید نهایتا به اقتدار پایدار ایران اسلامی انجامید، چه حضور پرشور اقشار مختلف جامعه ما اعم از مردان و زنان غیور این کشور در عرصه های مختلف سیاسی اجتماعی همچون میادین مختلف انتخابات ها که همیشه افتخار آفریدند و با نمایش صحنه های بی تکراری از حضور پرشوری که خمیرمایه ی واقعی آن به واقع خواستِ ملیِ یک ملت بود، مایه شگفتی جهانیان شدند و بعنوان سمبل جهانیِ انسجام و وحدت ملی تلقی گردیدند و چه در سالهای اخیر که بسیار تاب آورانه در میدان نبرد بیرحمانه، تلخ و طاقت فرسای اقتصادی (جنگ سیاسی اقتصادی) جنگیده اند و همچنان در شرایط جنگ بسر می برند و چه بسا به مثابه تمامی عناوین همین مثال های ساده و کوتاه، صرفا یک خواستِ واقعیِ فراگیرِ ملی برای نابودی کرونا در این مرز و بوم کافی باشد تا ما هم همچون سایر کشورهای اطراف جشن پیروزی کرونا را داشته باشیم و همچون امروز در خلافِ جهتِ نتایجِ ملی و فرهنگی سایر ملل موفق در مسیر مقابله با کرونا نباشیم.

گلایه ی امروز کادر سلامت کشور از حجم بالای بیماران، عدم رعایت پروتکل‌ها از سوی مردم، حسرت و اندوه از درگذشت هموطنان بسیاری که به بیماری کرونا دچار شده‌اند، در کنار میزان بسیار بالای خستگی و فرسودگی جسمانی و فکری و روحی و روانی این قشر مظلوم، از مهم‌ترین محورهای صحبت‌های این عزیزان است که این روزها به دلیل چند برابر شدن آمارها همراه با چندین شیفت کاری سخت و حجیم خدمت و مجاهدت می‌کنند و مسلما ادامه دار شدن این شرایط (سیکل معیوب) و مبهم و تاریک بودن دورنمای وضعیت سلامت کشور، موجبات تبعات خاص و جبران ناپذیر روحی و روانی برای این قشر و حتی خانواده های درجه یک آنان را فراهم خواهد نمود، همانطور که متاسفانه امروز شاهد ریزش قطره چکانی پرسنل درمان برخی مراکز درمانی استانها (که به همه این دلایل دچار فرسایش جسمی و روحی شده اند) می باشیم که یقیینا چاره ای جز یک عزم ملی مستحکم و فراگیر برای مقابله واقعی با کرونا نیست و باید به شکل جدی به این مقوله نگریسته و برنامه ریزی فوری بشود.

یادداشتی از دکتر جواد طلسچی یکتا

مدیر مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران