چرا تاب آوری برای زنان مهم است؟

کارگروه مترجمین رسانه تاب آوری اجتماعی ایران

چرا تاب آوری برای زنان مهم است؟ تاب‌آوری توانایی کنار آمدن با فراز و نشیب‌های زندگی، غلبه بر استرس، و عبور از ناملایمات است. تاب آوری اغلب به عنوان یکی از ویژگی های کلیدی موفقیت شناخته می شود. همانطور که Leann Tilley، یکی از برندگان زن استرالیا مشاهده کرد، تاب آوری و پشتکار مهارت های کلیدی هستند که برای یک فرد دانشگاهیِ موثر مورد نیاز هستند.

در زمینه های آموزش عالی، تاب آوری می تواند به افراد کمک کند تا ناملایمات را به نقاط قوت تبدیل کنند و عملکرد تحصیلی و موفقیت را افزایش دهند.

یک مطالعه نشان داد که افراد تاب آور از احساسات مثبت برای بازگشت به برخوردهای استرس زا و یافتن معنای مثبت در آنها استفاده می کنند.

افراد تاب آور همچنین از احساسات مثبت برای کمک به بهبود قلبی عروقی از برانگیختگی هیجانی منفی استفاده می کنند.

به عبارت دیگر، افراد تاب آور به سرعت از فعالیت قلبی عروقی که با احساسات منفی (مانند افزایش فشار خون و ضربان قلب) همراه است، بهبود می یابند.

حفظ عواطف مثبت در طول ناملایمات همچنین مزایای سلامت جسمانی را به همراه دارد.

چرا تاب آوری برای زنان مهم است؟

زنان اغلب در محل کار با مشکلات بیشتری نسبت به مردان مواجه هستند. آنها ممکن است نیاز به سازگاری در مواجهه با ناملایمات داشته باشند، زیرا هویت آنها چندگانه و پیچیده است. به منظور تطابق با انتظارات سازمانی، اغلب از زنان انتظار می رود که بین نقش ها جابجا شوند که این امر مستلزم تاب آوری است.

در واقع، تحقیقات نشان می دهد که تاب آوری برای موفقیتِ شغلی حیاتی است. به عنوان مثال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۴ روی ۸۷ رئیس دانشگاهی شاغل در دانشگاه‌های دولتی انجام شد نشان داد که رؤسای دانشگاهی زن سطوح بالاتری از تاب‌آوری را نسبت به رؤسای دانشگاه‌های مرد گزارش کرده‌اند که احتمالاً به دلیل انباشت تجربه در طول چالش‌های شغلی است.

ارزش محیط تحصیلی مثبت

یک محیط کار سالم که زنان را تشویق و حمایت می کند، می تواند به تاب آوری زنان کمک کند.

تحقیقات قبلی تأثیر ادراک از شرایط محیط کار را بر رضایت شغلی زنان، برای اساس تأثیرات گزارش شده توسط خودشان، بر مبنای میزان بهره وری بررسی کرده است: دانشمندان زن وقتی که محیط تحصیلی مثبتی را درک می کنند، بهره وری بیشتری دارند و نسبت به شغل خود احساس مثبت تری دارند. با همراهی و همکاری، احترام و همدلی. چنین محیطی احساس یکپارچگی در حوزه آنها را افزایش می دهد و انزوای اجتماعی را کاهش می دهد. افزایش یکپارچگی و روابط نزدیک با همکاران می تواند پیامدهای سلامتی، مانند سطوح بالاتری از رفاه، و همچنین پیامدهای عملی، مانند بهبود به اشتراک گذاریِ اطلاعات و عملکرد سازمانی بالاتر را در پی داشته باشد (به فرضیه کارگر شاد-کارگر مولد مراجعه کنید.

مطالعه مصاحبه ای در سال ۲۰۰۴ از فارغ التحصیلان زن در مقطع دکترا از شرکت کنندگان خواسته شد تا تجربیات خود را از پیشرفت در جهت تکمیل تحصیلات خود شرح دهند.

جنبه هایی که تأثیر مثبتی بر تاب آوری تحصیلی شرکت کنندگان داشت عبارت بودند از:

• رضایت شخصی از اقدامات تحصیلی
• اعتماد به نفس تحصیلی
• خود انضباطی
• خود را به عنوان یک الگو می بینند
• انگیزه با هدف شخصی یا شغلی

با این حال، تفاوت های فردی در تاب آوری نیز توسط منابع سازمانی و ساختاری پشتیبانی می شود:

• گروه همسالان/پشتیبانی همگروهی ها
• ثبات حمایت اعضای هیئت علمی/کمیته
• منابع مالی
• فرصت های پژوهشی
• دسترسی به امکانات و پرسنل دانشگاه

این مطالعه نشان می‌دهد که تاب آوری فردی محققان را می‌توان با ساختارها و شیوه‌هایی در محل کار تکمیل کرد که تاب‌آوری و پایداری را تسهیل می‌کند.

ارزش جهت گیری یادگیری و طرز فکر رشد

افرادی که دارای “جهت گیری یادگیری” قوی هستند (تمرکز بر یادگیری در شرایط رقابتی) و طرز فکر رشد (باور به اینکه افراد می توانند رشد کنند، توسعه یابند و تغییر کنند) در برابر شکست ها و اشتباهات تاب آورنر هستند.

در مقابل، افرادی با «جهت‌گیری عملکرد قوی» (تمرکز بر توانایی در یک موقعیت رقابتی، به عنوان مثال، می‌خواهند توانایی خود را «اثبات» کنند یا می‌خواهند از نشان دادن فقدان توانایی خودداری کنند) کمتر تاب آور هستند.

افرادی که دارای “ذهنیت ثابت” هستند (با این باور که افراد دارای توانایی های ثابتی هستند که با آنها متولد شده اند) نیز تمایل به تاب آوری کمتری دارند. این به این دلیل است که افرادی که دارای جهت گیری عملکرد یا ذهنیت ثابت هستند، تمایل دارند شکست های خود را منفی تفسیر کنند و نگران باشند که به اندازه کافی باهوش نیستند یا توانایی لازم را ندارند. در نتیجه، آنها تمایل دارند که تلاش خود را کنار بگذارند تا اینکه ادامه دهند یا دوباره تلاش کنند.