چرا مهارت های یادگیری را آموزش دهیم؟
مهارت های یادگیری موجب بالفغل شدنِ توانایی های بالقوه دانش آموزان و افزایش تاب آوری می شود
چرا مهارت های یادگیری را آموزش دهیم؟ مهارتهای یادگیری طیف وسیعی از مهارتها، رفتار و نگرش‌هایی هستند که دانش‌آموزان را به یادگیرندگان بهتری تبدیل می‌کنند.
چرا مهارت های یادگیری را آموزش دهیم؟
مهارتهای یادگیری طیف وسیعی از مهارتها، رفتار و نگرش‌هایی هستند که دانش‌آموزان را به یادگیرندگان بهتری تبدیل می‌کنند. آنها عمدتاً (اما نه منحصراً) مهارت های غیرشناختی مربوط به انگیزه، ویژگی ها و نگرش های شخصی و الگوهای فکری و رفتاری هستند. این حوزه های غیرشناختی زمینه ساز توانایی و انگیزه دانش آموزان برای ایجاد مهارت های شناختی است.
مهارت های یادگیری شامل چه مواردی هستند؟
- مهارت های کلی برای شناخت یا تفکر، از جمله حافظه کاری، مدیریت توجه، برنامه ریزی و تاب آوری، تعیین هدف و ارزیابی، و تفکر انتقادی
- خودشناسی، به عنوان مثال، توانایی‌ها، ارزش‌ها و ترجیحات خود دانش‌آموز، و نیز باورها در مورد ظرفیت و رویکرد او نسبت به یادگیری و رشد.
- شایستگی های عاطفی، از جمله شناخت و مدیریت احساسات، درک دیدگاه های مختلف، توانایی مقابله با ناامیدی و تداوم در انجام وظایف دشوار، تاب آوری و مدیریت استرس
- مهارتهای اجتماعی و بین فردی، از جمله آگاهی اجتماعی و مهارتهای ارتباطی، درخواست کمک، حل مشکلات مشارکتی، ظرفیت حل تعارض، و همدلی.
مهارت های یادگیری را می توان آموزش داد، پرورش داد و تقویت کرد. به همین دلیل است که «مهارتها» اصطلاحی بهتر از «ویژگی‌ها» است، زیرا نشان‌دهنده این واقعیت است که دانش‌آموزان می‌توانند این رفتارها را یاد بگیرند، تمرین کنند و بهبود بخشند. با این حال، مهارتهای یادگیری همچنین می‌تواند شامل باورها (به عنوان مثال، طرز فکر رشد)، ارزش‌ها (به عنوان مثال، قرار دادن منافع جامعه بر منافع فردی)، نگرش‌هایی مانند اعتماد و قدردانی، یا ویژگی‌هایی مانند صداقت و سخاوت باشد.
چرا مهارت های یادگیری مهم هستند؟
یادگیرندگان مؤثر بسیاری از مهارت ها و رفتارهای غیرشناختی را نشان می دهند. این مهارتها شامل:
- خودآگاهی، اعتماد به نفس و خودکارآمدی (باور به خود و توانایی های خود)
- جهت گیری هدف
- پشتکار، تاب آوری، صلابت و سرسختی
- خود انضباطی، خود هدایتی و مالکیت یادگیری خود
- انگیزه و مشارکت
- خود نظارتی
- دانش فراشناختی مانند درک فرآیندهای یادگیری خود و نحوه یادگیری بهتر، و توانایی انتخاب بهترین استراتژی برای یک اقدام یادگیری خاص
- مهارت های اجتماعی برای یادگیری مشارکتی موثر
- بلوغ عاطفی برای ریسک کردن، پذیرش شکست ها و پافشاری در انجام وظایف یادگیری.
علاوه بر این، مهارت های شناختی مانند تفکر انتقادی، پردازش اطلاعات، ترکیب و به کارگیری دانش نیز برای یادگیری موثر مهم هستند.
دانش آموزانی که مهارت های قوی برای یادگیری ایجاد کرده اند در مدرسه عملکرد بهتری دارند. به عنوان مثال، خودکارآمدی (اعتقاد به توانایی فرد برای دستیابی) و خودپنداره مثبت در مورد خود به عنوان یک یادگیرنده می تواند پیشرفت تحصیلی در خواندن، ریاضیات و علوم را پیش بینی کند.
مهارتهای یادگیری اولویت آموزشی برای دانش آموزان
موفقیت بیشتر محتمل است زیرا مهارت های یادگیری دانش آموزان را قادر می سازد تا با وظایف و محیط های یادگیری بهتر کنار بیایند. علاوه بر این، ادراک از خود، ارزش ها و انتظارات دانش آموزان برای موفقیت، بر انگیزه آنها برای تداوم در انجام تکالیف یادگیری تأثیر می گذارد. این موضوع بیشتر در دانش آموزان دارای پیشرفتِ کمتر قابل توجه است.
دانش‌آموزانی که نسبت به ظرفیت‌های یادگیری خود آگاه‌تر و مطمئن‌تر هستند، تلاش بیشتری می‌کنند و در برابر چالش‌ها پافشاری خواهند داشت. دانش‌آموزانی که مهارتهای عاطفی- اجتماعی توسعه‌یافته دارند، رفتارهای اجتماعی بیشتری از خود نشان می‌دهند، زمان صرف شده برای مسائل مربوط به تعارض و عدم مشارکت را کاهش می‌دهند، و زمان خود را برای انجام وظایف یادگیری افزایش می‌دهند.
مهارت های خود انضباطی، سازماندهی و انگیزه موفقیت، تأثیر مثبتی بر عادت های مطالعه دارد. در نهایت، دانش‌آموزانی که مهارتهای حل مسئله دارند بهتر می‌توانند بر موانع یادگیری خود غلبه کنند و تکالیف را کامل نمایند.
با گذشت زمان، توسعه این نوع از مهارت های غیرشناختی منجر به توانایی بیشتر در خود تنظیمی می گردد. دانش‌آموزان از تحت تأثیر عوامل بیرونی (پاداش، تنبیه و آزمون‌ها) به سمت رفتار مطابق با ارزش‌ها و باورهای درونی، از جمله مراقبت از دیگران، تصمیم‌گیری مؤثر و مسئولیت‌پذیری در قبال اعمال خود تغییر می‌کنند.
