آموزش مددکاری اجتماعی برای مددکاران گیلان برگزار شد

آموزش مددکاری اجتماعی برای مددکاران گیلان برگزار شد: آموزش فشرده مددکاری اجتماعی با محوریت موضوعی مصاحبه، گزارش نویسی و بازدید از منزل در مددکاری اجتماعی با حضور مددکاران شاغل در سازمانهای مختلف اعم از سازمان بهزیستی، اورژانس اجتماعی، مراکز مثبت زندگی بهزیستی، مراکز نیکوکاری کمیته امداد امام خمینی (ره)، موسسات خیریه و مردم نهاد شهرستان های مختلف استان گیلان برگزار شد.

آموزش مددکاری اجتماعی برای مددکاران گیلان برگزار شد

این کارگاه آموزشی یک روزه که به همت موسسه خیریه بخشش جاوید مهر در سالن همایش سازمان نظام پزشکی لاهیجان- سیاهکل برگزار شد، با حضور و مشارکت درخورتوجه مسئولین و مددکاران بخش های دولتی و غیردولتی همراه بوده است.

مدرس این برنامه آموزشی، دکتر جواد طلسچی یکتا «مدیر و موسس مجموعه رسانه های تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان» بوده اند.

در ادامه تصاویری از این کارگاه آموزشی نمایه می شود.

درباره مددکاری اجتماعی بیشتر بدانید:

مددکاری اجتماعی چیست؟

شکل گیری مددکاری اجتماعی ریشه در تلاش های داوطلبانه در اواخر قرن نوزدهم در اروپا و آمریکای شمالی دارد که موضوع فقر و سایر مسائل اجتماعی در جامعه ای که اقتصاد در حال شکوفایی بود به عنوان یک پارادوکس اصلی خطاب قرار داده شد و به مرور این تلاش های داوطلبانه شکل علمی و حرفه ای پیدا کرد تا جایی که در دهه ۱۹۳۰ مددکاری اجتماعی توانست جایگاه حرفه ای خود را پیدا کند.

مددکاری اجتماعی یک حرفه مبتنی بر عمل و یک رشته دانشگاهی است که بر اساس نظریه های مددکاری اجتماعی، علوم اجتماعی و سایر علوم انسانی است. مرزهای دانش مددکاری اجتماعی بر اساس اقدامات پژوهش محور Practice-informed Research و پژوهش های اقدام محور Research-informed Practice قابل توسعه است، از همین رو شورای آموزشی مددکاری اجتماعی CSWE یکی از صلاحیت های حرفه ای مددکاران اجتماعی را مهارت در انجام پژوهش معرفی کرده است، بدین معنی که نه تنها مددکاران اجتماعی لازم است در هر حوزه ای که فعالیت می کنند از آخرین پژوهش های انجام شده در آن حوزه مطلع شوند، بلکه شایسته است که اقدامات پژوهشی نیز در حیطه فعالیت خود انجام دهند.

مهم ترین وجه تمایز مددکاری اجتماعی از سایر حرفه های یاورانه، مفهوم “فرد در محیط” است، بدین معنی که مددکار اجتماعی توامان به مولفه های فردی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی اهمیت داده و تغییر در فرد و محیط را برای رسیدن به یک تعادل رضایت بخش و یک تغییر اثر بخش جستجو می کند، لذا دامنه فعالیت های آن تنها محدود به فرد نبوده، خانواده، سایر گروه های اجتماعی و جامعه را نیز شامل می شود.

از سویی مددکاران اجتماعی زمانی می توانند عملکرد خود را حرفه ای و خوب (Good Practice) ارزیابی کنند که این عملکرد بر اساس دانش(knowledge) ، مهارت ها، مجموعه ارزش ها و استاندارهای اخلاقی و فرایندهای عاطفی و شناختی باشد، در این صورت است که اساساً فعالیت های آن ها اعتبار حرفه ای می یابد، به عنوان نمونه از پایه های مهم مددکاری اجتماعی حقوق بشر است، از همین رو “رویکرد نقاط قوت” جایگاه شایسته ای در این حرفه دارد و بر اساس این حرفه مددکاران اجتماعی مراجعین را افرادی مدبر، انعطاف پذیر و دارای ظرفیت می بینند، همچنین اصول احترام به ارزش ذاتی انسان ها، عدالت اجتماعی و فردی سازی برای مددکاران اجتماعی از اهمیت خاصی برخوردار است.

هدف اصلی مددکاری اجتماعی بهبود سلامت و رفاه اجتماعی، کاهش فقر و محرومیت اجتماعی، تلاش در جهت از بین رفتن ستم در جمعیت در معرض خطر با استفاده از تعیین کننده های اجتماعی است، بنابراین این حرفه مسائل اجتماعی، حل تعارض های بین فردی، نیازهای انسانی و سایر موضوع های اجتماعی را مخاطب قرار می دهد. مددکاران اجتماعی افراد و جوامع را درگیر می کنند تا به چالش های زندگی و وقایع تروماتیک پاسخ داده تا بتوانند تغییر و تاب آوری را ایجاد کنند. همچنین مددکاران اجتماعی با سایر نهادها همکاری می کنند تا زمینه را برای بهبود شرایط، و فرصت هایی برای رشد، بهبود و توسعه فردی فراهم کنند.

مددکاران اجتماعی در حوزه های مختلف مانند سازمان های رفاه کودک و خانواده، مدارس، بیمارستان های عمومی و روانپزشکی، سیستم قضایی (زندان، دادگاه، کانون اصلاح و تربیت و…)، بخش خصوصی، بخش رفاه سازمان ها(بانک، شرکت نفت و..) فعالیت می کنند.

در حال حاضر مددکاری اجتماعی در ایران در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری آموزش داده می شود و یکی از دوران گذار مهم خود را طی می کند، به گونه ای که هویت حرفه ای و علمی آن شکل و قوام عمیق تری را پیدا می کند از همین رو شایسته است که مددکاران اجتماعی با درایت و سنجیدگی بر روندهای تاثیر گذار بر رشد حرفه ای در ایران که تعمق و عمل کنند.

آشنایی بیشتر با مددکاری اجتماعی

مددکاری اجتماعی رشته ای حرفه ای و دانشگاهی است که به دنبال بهبود کیفیت زندگی و بهزیستی افراد، گروه یا اجتماع است که بوسیله ی مداخله از طریق پژوهش، سیاست، سازماندهی اجتماعی، عمل مستقیم و آموزش از سوی افراد رنج دیده با فقر یا هر بی عدالتی واقعی یا ادراک شده و تخلف از حقوق بشر است. پژوهش اغلب بر روی حوزه هایی همچون توسعه، سیاست اجتماعی، مدیریت عمومی، درمان روانشناختی، ارزیابی برنامه و توسعه ی اجتماعی و بین المللی متمرکز است. مددکاران اجتماعی به بخش های محلی، ملی، بین المللی و قاره ای تقسیم بندی شده اند. مددکاری اجتماعی حوزه ای بین رشته ای است که شامل نظریاتی از اقتصاد، آموزش، جامعه شناسی، پزشکی، فلسفه، سیاست و روانشناسی است. در بسیاری از اختیارات قانونی، مددکاران اجتماعی بالینی در حرفه های سلامت روان دارای مجوز هستند.

تاریخچه

مفهوم خیریه به سال های بسیار دور باز می گردد و عملی از فراهم نمودن برای فقرا می باشد که ریشه های اصلی آن در تمدن قدیمی و مناطق جهانی قرار دارد.
مددکاری اجتماعی و ریشه هایش در تحولی اجتماعی و اقتصادی بوسیله ی انقلاب صنعتی به طور مشخص کشمکش در جامعه با فقر و مشکلات ناشی شده از آن ساخته می شود. چرا که سروکار داشتن با فقر تمرکزی اصلی در کار مددکاری اجتماعی بود و رابطه ای پیچیده با ایده ی کار خیریه ای دارد اما هم اکنون باید در واژگانی گسترده تر فهمیده شود. برای مثال برای مددکاران اجتماعی مدرن غیرمعمول نیست تا خودشان را در سرو کار داشتن با پیامدهای برآمده از بسیاری از «مشکلات اجتماعی» همچون نژاد پرستی، تبعیض جنسی و تبعیض هایی بر پایه سن یا توانایی های جسمی یا ذهنی است. مددکاران اجتماعی مدرن می توانند در کمک به سروکار داشتن با پیامدهای این موضوع و دیگر معضلات اجتماعی در تمام حوزه های خدمات انسانی و دیگر حوزه های جانبی فعالیت نمایند.
در حالی که شالوده مددکاری اجتماعی بر روی اهدافی علمی در کنترل و اصلاح افراد بنا شده است (در مرحله ای از این تفکر حمایت می کرد که فقر بیماری است)، در زمان های اخیر رویکردی انتقادی و کل نگرانه برای فهم و مداخله در مشکلات اجتماعی اقتباس شد. برای مثال مفهوم سازی مجدد از فقر به عنوان مشکلی بزرگتر در مقابل با موقعیت پیشین آن با عنوان، بیماری، ناخوشی یا نقص اخلاقی مورد نیاز برای معالجه در نظر گرفته شد. این موضوع به توسعه ی تاریخی دیگری در ارزیابی مددکاری اجتماعی اشاره دارد: در زمانی که حرفه ی مددکاری اجتماعی بیشتر در کنترل اجتماعی به کار گرفته می شد بیشتر به سمت توانمندی اجتماعی هدایت شده است. این بدین معنا نیست که بگوییم مددکاری اجتماعی مدرن در خدمت کنترل اجتماعی نیست (با توجه به مثالی از حفاظت از کودکان طبق مقررات و قانون)، و بسیاری از مددکاران اجتماعی احتمالاً تمایلی برای موافقت به ادامه ی این مباحثه و تنش ادامه نخواهند داشت.

رشد معاصر حرفه

«پایه ها و روش شناسی مددکاری اجتماعی بر روی بدنه ای نظامند از دانشی بر پایه مدارک می باشد که از پژوهش و ارزیابی عمل که شامل دانش خاص بومی و محلی در بافت است، نتیجه گیری می شود. پیچیدگی ارتباط متقابل بین انسان و محیط آن ها، و ظرفیت مردمی تحت تاثیر قرار می گیرند و تاثیرات چندگانه از تغییر یافتن بر روی آن ها شامل عناصر زیستی _ روانی _ اجتماعی است. حرفه ی مددکاری اجتماعی بر روی نظریاتی از توسعه انسانی، نظریه اجتماعی و سیستم های اجتماعی به منظور تحلیل موقعیت های پیچیده و به منظور تسهیل تغییرات فردی، سازمانی، اجتماعی و فرهنگی متصل شده است.»

اتحادیه های حرفه ای برای مددکاران اجتماعی

برای مددکاران اجتماعی تعدادی از اتحادیه ها وجود دارد که به منظور فراهم آوردن راهنمای اخلاقی و دیگر اشکالی از حمایت برای اعضاء و مددکاری اجتماعی به طور عام بوجود آمد. این اتحادیه ها یا سازمان ها در سطوح بین المللی، قاره ای، بین قاره ای، ملی و منطقه ای تعریف شده اند. یکی از اصلی ترین آن ها فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی (IFSW) و اتحادیه بین المللی مددکاران اجتماعی مدرسه (IASSW) می باشد. در ایالات متحده اصلی ترین اتحادیه، اتحادیه ملی مددکاران اجتماعی است.

برگرفته شده از کتاب زبان تخصصی مددکاری اجتماعی
نوشته سجاد مجیدی پرست
انتشارات سخنوران