تاب آوری سیستم های فناوری اطلاعات

تاب آوری سیستم های فناوری اطلاعات

درباره تاب آوری سازمانهای فناوری اطلاعات

کاری از گروه پژوهشی رسانه تاب آوری اجتماعی ایران

تاب آوری سیستم های فناوری اطلاعات: تاب آوری توانایی سرور، شبکه، سیستم ذخیره سازی یا کل مرکز داده جهت بازیابیِ سریع و ادامه کار، حتی زمانی که کمبود تجهیزات، قطع برق یا اختلالاتی دیگر وجود داشته باشد، می باشد.

تاب آوری مرکز داده، بخشی برنامه ریزی شده از معماری یک مرکز است و معمولاً با یک طرح بازیابیِ فاجعه و سایر ملاحظات DR مرکز داده، مانند حفاظت از داده ها، مرتبط است. صفت ارتجاعی به معنای داشتن توانایی برگشتن است.

تاب آوری مرکز داده اغلب از طریق استفاده از اجزا، سیستم ها و امکانات اضافی حاصل می شود. هنگامی که یک عنصر از کار می افتد یا دچار اختلال می شود، عنصر اضافی به طور یکپارچه کنترل می شود و به ارائه خدمات محاسباتی به پایگاه کاربر ادامه می دهد.

تداوم کسب و کار (BC)، واکنش به حادثه و واکنش اضطراری همگی در تاب آوری کلی سازمان نقش دارند.

هدف تاب آوری به حداقل رساندن زمان از کار افتادگی است.

در حالت ایده آل، کاربران یک سیستم تاب آور هرگز نمی دانند که یک اختلال رخ داده است.

تاب آوری سازمانی و عملیاتی

نمودار عوامل دخیل در تاب آوری سازمانی و عملیاتی

۱- تداوم کسب و کار، ۲- واکنش به حوادث و ۳- مدیریت اضطراری، همگی به تاب آوری سازمانی و عملیاتی کمک می کنند.

نمونه هایی از تاب آوری مرکز داده

تاب آوری سیستم های فناوری اطلاعات

در زیر به چند روشِ گنجانده شدنِ تاب آوری داده در مراکز داده آورده شده است.

افزونگی سرور: اگر منبع تغذیه سرور از کار بیافتد، سرور نیز از کار می افتد. این بدان معناست که تا زمانی که سرور تعمیر و راه اندازی مجدد نشود یا بارهای اضافی روی سرورِ مناسبِ دیگری راه اندازی مجدد بشود، همه بارهای اضافی روی آن سرور در دسترس نخواهند بود.

سرورها اغلب دارای یک منبع تغذیه اضافی و بدون وقفه (UPS) هستند. اگر اینطور باشد، منبع تغذیه پشتیبان، به طور خودکار در هنگام از کار افتادنِ منبع تغذیه روشن می شود و تا زمانی که یک تکنسین بتواند منبع تغذیه خراب را جایگزین نماید، سرور را روشن نگه می دارد.

تکنیک‌هایی مانند خوشه‌بندی سرور، از بار کاری اضافی در چندین سرور فیزیکی پشتیبانی می‌کنند.

هنگامی که یک سرور در خوشه از کار می افتد، گره دیگری با بارهای کاریِ اضافی اش را بر عهده می گیرد.

افزونگی مرکز داده

همین مفهوم افزونگی، در سطح مرکز داده نیز صادق است.

به عنوان مثال، یک سازمان ممکن است مرکز داده خود را با دو فید ابزار مجزا از ارائه دهندگانِ ابزارهای مختلف تغذیه کند تا زمانی که اولین ارائه دهنده از کار بیافتد، یک ارائه دهنده پشتیبان در دسترس باشد.

خدمات حیاتی

تکنیک های افزونگی به کار گرفته شده در یک مرکز داده می تواند با اهمیت بار کاری مربوطه متفاوت باشد و این افزونگی یک عامل کلیدی در طرح تاب آوری است.

سازمان‌هایی با حجم کاریِ محاسباتیِ حیاتی یا برنامه‌های کاربردیِ در دسترس بالا، از تکنیک‌های تاب آورتر در سطوح بیشتری در مرکز داده خود استفاده می‌کنند، زیرا هزینه حفظ نکردنِ سرویس‌های محاسباتیِ حیاتی، معمولاً در طول یک پروسه قطع سرویس طولانی‌مدت بالاتر خواهد بود.

به عنوان مثال، خدمات مهم تجاری، مانند پردازش تراکنش آنلاین یا سیستم های پایگاه داده، ممکن است با تاب آوریِ جامعِ مرکز داده، از جمله خوشه بندی، عکس های فوری و افزونگیِ خارج از سایت طراحی شوند.

بارهای کاریِ غیرضروری که می توانند سطحی از اختلال را تحمل کنند، ممکن است تاب آوریِ کمی داشته باشند یا به سادگی آفلاین بمانند، البته تا زمانی که بتوانند بازیابی شوند.

تاب آوری در مقابل افزونگی

ساده ترین راه برای تمایز بین اصطلاحات تاب آوری و افزونگی، درک این نکته است که برای دستیابی به تاب آوری، ابتدا باید افزونگی داشته باشیم. با این حال، در حالی که با افزودنِ مؤلفه‌هایی که از مؤلفه‌های مرکز داده اولیه پشتیبان می‌گیرند، به راحتی می‌توان به افزونگی دست یافت، اما این به معنای تاب آوری مرکز داده نیست.

مدیران مرکز داده می توانند به یکی از دو روش زیر تعیین کنند که آیا یک مرکز داده تاب آور است یا خیر:

۱- آنها می توانند برق مرکز داده را قطع کنند و ببینند چه اتفاقی می افتد. اکثر CIOها و مدیران آنها این آزمایش را انجام نمی دهند، حتی با منابع اضافی. خطر بسیار زیاد است، به خصوص در طول تولید روزانه.

۲- آنها می توانند در طول یک پروسه تعطیلاتِ آخر هفته یا تعطیلات عمومی، زمانی که عملیات کندتر و بحرانی تر است، برخی از سطوح خاموشی را راه اندازی کنند.

نتایج این رویکرد، بینشی را در مورد تواناییِ یک سازمان، جهت بازگرداندنِ پس از یک اختلالِ عمده در زیرساخت فناوری اطلاعات ارائه می دهد. همچنین مناطقی را شناسایی می کند که منابعِ اضافی جهت افزایش قابلیتِ بازیابیِ سیستم های حیاتی مورد نیاز است.

فروشندگان صنعت مرکز داده، مشاوران و گروه های تحقیقاتی خدماتِ ارزیابی نگرشی را ارائه می دهند تا به مدیران کسب و کارها کمک کنند تا نیاز به مراکز داده تاب آورتر را درک کنند.