تعاریف، نظریه و چالش های تاب آوری
تعاریف، نظریه و چالش های تاب آوری
تعاریف، نظریه و چالش های تاب آوری: دیدگاه های بین رشته ای: در این مطلب، با الهام از پنل عمومی نشست انجمن بین المللی مطالعات استرس تروماتیک – سال ۲۰۱۳، به ریاست دکتر استیون ساوتویک و پنل های چند رشته ای با حضور دکتر جورج بونانو، آن ماستن، کاترین پانتر بریک و ریچل یهودا به برخی از مهم‌ترین پرسش‌های کنونی در زمینه تحقیقات تاب‌آوری از جمله: (۱) چگونه تاب‌آوری را تعریف کنیم، (۲) مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده تاب‌آوری چیست؟ ، (۳) فناوری های جدید چگونه علم تاب آوری را آگاه می کنند و (۴) مؤثرترین راه ها برای افزایش تاب آوری چیست؟ می‌پردازند.
این کارشناسان و اساتید چند رشته‌ای نگرش جدیدی را در مورد سؤالات دشوار فوق ارائه می‌دهند، و اگرچه هر یک از اعضای پانل تعاریفِ کمی متفاوت از تاب‌آوری داشتند، اکثر تعاریف پیشنهادی شامل مفهوم عملکرد مثبت سالم، سازگار، یا استمرار در طول زمان و با گذشت زمان بوده است.
اعضای پانل موافق بودند که تاب آوری یک ساختار پیچیده است و ممکن است در زمینه افراد، خانواده ها، سازمان ها، جوامع و فرهنگ ها مبتنی بر ناملایمات به طور متفاوتی تعریف شود.
با توجه به عوامل تعیین‌کننده تاب‌آوری، در این خصوص که مطالعه تجربیِ این مفهوم می بایست از دیدگاه تحلیلیِ چندگانه شامل متغیرهای ژنتیکی، رشدی، جمعیت‌شناختی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی است، مورد بررسی قرار گیرد، اتفاق نظر وجود داشت.
مطالعه تجربیِ عوامل تعیین‌کننده تاب‌آوری، تلاش‌هایی را که با هدف تقویت تاب‌آوری انجام می‌شوند، با درک این موضوع که تاب‌آوری ممکن است در سطوح متعددی (به عنوان مثال، فردی، خانواده، جامعه، فرهنگ) افزایش یابد، نشان می‌دهد.
کلیدواژگان: تاب آوری، استرس، تروما، اختلال استرس پس از سانحه
برای دهه‌ها، حوزه‌های علوم اعصاب، سلامت روان، پزشکی، روانشناسی و جامعه‌شناسی به طور جمعی بر پیامدهای کوتاه‌مدت و بلندمدت استرس و اخیراً استرس تروماتیک متمرکز شده‌اند.
استرس یک واقعیت زندگی روزمره ماست. در برخی موارد، اکثر افراد در معرض یک (یا چند) تجربه آسیب‌زای بالقوه تهدیدکننده در زندگی قرار می‌گیرند که می‌تواند بر سلامت روان شان تأثیر بگذارد و منجر به شرایطی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شود (کرام و همکاران، ۲۰۱۴).
این ناملایماتِ شدید شامل قرار گرفتن در معرض خشونت بین فردی، آسیب های ناشی از جنگ، مرگ یکی از عزیزان، بلایای طبیعی، حوادث جدیِ صنعتی یا سایر حوادث و تروریسم است (انجمن روانشناسی آمریکا، ۲۰۱۰؛ دیمیتری، ۲۰۱۲؛ آیزنبرگ و سیلور، ۲۰۱۱؛ فور، کامر، ادموندز، و کندال، ۲۰۱۰؛ ماستن و نارایان، ۲۰۱۲؛ ماستن و اوسوفسکی، ۲۰۱۰؛ نوریس، تریسی، و گالیا، ۲۰۰۹؛ اسوفسکی و اوسوفسکی، ۲۰۱۳؛ تول، سونگ، و جردنز، ۲۰۱۳).
برخی از عوامل استرس زا مانند استرسِ ناشی از قرار گرفتن در معرض قلدری، محیط های آزاردهنده در محل کار، روابط ناکارآمد یا چالش برانگیز، استرس سخت ناشی از فقر، و حتی تأثیر عوامل استرس زای محیطی مانند شرایط آب و هوایی، گرم شدن شدید کره زم%D
