ایجاد تاب آوری عاطفی یک فرآیند دگرگون‌کننده است که افراد را قادر می‌سازد تا قدرت درونی خود را پرورش داده و در مواجهه با فراز و نشیب‌های زندگی شکوفا شوند.
ایجاد تاب آوری عاطفی چگونه است؟
کاری از کارگروه مترجمین رسانه تاب آوری اجتماعی ایران
الف- پرورش خودآگاهی و هوش هیجانی
یکی از گام‌های اساسی در ایجاد تاب‌آوری هیجانی، پرورش خودآگاهی و رشد هوش هیجانی است.
خودآگاهی شامل درک افکار، احساسات و الگوهای رفتاری خود است.
با خودآگاهی بیشتر، افراد می توانند محرک ها، نقاط قوت و زمینه های رشد خود را تشخیص دهند.
این آگاهی پایه ای اساسی برای مدیریت موثر احساسات و ایجاد تاب آوری می گذارد.
از سوی دیگر، هوش هیجانی به توانایی درک و مدیریت احساسات خود و همچنین همدلی با احساسات دیگران اشاره دارد.
توسعه هوش هیجانی شامل شناخت و برچسب گذاریِ احساسات، تنظیم پاسخ های عاطفی و بیان موثر احساسات در مواقع ضروری است.
با تقویت هوش هیجانی، افراد می توانند موقعیت های چالش برانگیز را با وضوح و خونسردیِ بیشتر هدایت کنند.
ب. ایجاد مکانیسم های مقابله ای سالم
ایجاد مکانیسم های مقابله ای سالم برای تاب آوری عاطفی بسیار مهم است.
مکانیسم های مقابله ای، استراتژی ها و رفتارهایی هستند که افراد برای مدیریت استرس، ناملایمات و احساسات طاقت فرسا به کار می برند.
مکانیسم‌های مقابله‌ای سالم از طریق توانمندسازی افراد جهت سازگاری و بازگشت از موقعیت‌های دشوار به تاب‌آوری کمک می‌کنند.
نمونه هایی از مکانیسم های مقابله ای سالم
- جستجوی حمایت: تماس با دوستانِ قابل اعتماد، اعضای خانواده یا متخصصان برای حمایت عاطفی و راهنمایی در زمان‌های چالش برانگیز.
- درگیر شدن در فعالیت‌های خودمراقبتی: اولویت‌بندی فعالیت‌هایی که باعث ارتقای مراقبت از خود می‌شوند، مانند ورزش، خواب کافی، درگیر شدن در سرگرمی‌ها و تمرین تکنیک‌های تمدد اعصاب.
- ابراز احساسات از طریق خلاقیت: درگیر شدن در خروجی های خلاقانه مانند نوشتن، نقاشی، یا پخش موسیقی برای بیان و پردازش احساسات به روشی سازنده.
- تعیین مرزها: ایجاد مرزهای سالم برای محافظت از بهزیستی و رفاه روانی و جلوگیری از استرس بیش از حد یا فشار عاطفی.
ج. تمرین تکنیک های ذهن آگاهی و مدیریت استرس
تکنیک های ذهن آگاهی و مدیریت استرس ابزارهای ارزشمندی برای ایجاد تاب آوری عاطفی (Emotional Resilience) هستند.
ذهن آگاهی شامل حضور کامل در لحظه فعلی، بدون قضاوت یا دلبستگی به رویدادهای گذشته یا آینده است.
با تمرین ذهن آگاهی، افراد می توانند از افکار، عواطف و احساسات فیزیکی خود آگاهی پیدا کنند و به آنها اجازه می دهد تا به عوامل استرس زا به شیوه ای آرام و سنجیده پاسخ دهند.
تکنیک های مدیریت استرس، مانند تمرینات تنفس عمیق، مدیتیشن، و آرام سازیِ پیشرونده عضلانی، می تواند به کاهش سطح استرس و ارتقای بهزیستی عاطفی کمک کند.
این تکنیک‌ها روش‌های مؤثری را برای تنظیم پاسخ‌های فیزیولوژیکی خود به استرس، تقویت تاب آوری در مواجهه با ناملایمات در اختیار افراد قرار می‌دهند.
با گنجاندن این استراتژی‌ها در زندگی روزمره، افراد می‌توانند تاب آوری عاطفی ایجاد کنند، راه‌های سالم‌تری برای رویارویی با چالش‌ها فراهم نمایند و با سهولت بیشتری از احساسات دشوار عبور کنند.
ایجاد تاب آوری عاطفی یک فرآیند دگرگون‌کننده است که افراد را قادر می‌سازد تا قدرت درونی خود را پرورش داده و در مواجهه با فراز و نشیب‌های زندگی شکوفا شوند.
