واژه تاب‌آوری در ادبیات برای پدیده‌های مختلف از پیشگیری از اختلال سلامت روان تا سازگاری موفق و بهبودی سریع پس از تجربه ناملایمات زندگی استفاده می‌شود، و همچنین ممکن است شامل رشد روانشناختی پس از سانحه باشد.
تاب‌آوری در سلامت روان
تاب‌آوری در سلامت روان: پیوند دیدگاه‌های روانشناختی و عصب‌بیولوژیکی
کارگروه پژوهش در رسانه تاب آوری ایران
هدف، واقعگرایانه
بررسی ادبیات مربوط به یافته‌های روانشناختی و بیولوژیکی در مورد تاب‌آوری (یعنی سازگاری موفق و بهبودی سریع پس از تجربه ناملایمات زندگی) در سطح فرد، و ادغام یافته‌های مطالعات حیوانی و انسانی.
روش
جستجوی الکترونیکی و دستی ادبیات MEDLINE، EMBASE و PSYCHINFO، با استفاده از طیف وسیعی از عبارات جستجو در مورد عوامل بیولوژیکی و روانشناختی مؤثر بر تاب‌آوری، همانطور که در مطالعات انسانی و حیوانات تجربی مشاهده شد، تکمیل شده توسط مقالات مروری و مراجع متقابل.
نتایج
واژه تاب‌آوری در ادبیات برای پدیده‌های مختلف از پیشگیری از اختلال سلامت روان تا سازگاری موفق و بهبودی سریع پس از تجربه ناملایمات زندگی استفاده می‌شود، و همچنین ممکن است شامل رشد روانشناختی پس از سانحه باشد.
دلبستگی ایمن، تجربه احساسات مثبت و داشتن هدف در زندگی سه بلوک مهم روانشناختی تاب آوری هستند.
همپوشانی بین یافته‌های روانشناختی و بیولوژیکی در مورد تاب‌آوری در ادبیات، برای موضوع حساسیت به استرس آشکارتر است، اگرچه نتایج اخیر نقش مهمی را برای تجربه پاداش در تاب‌آوری نشان می‌دهد.
نتیجه
بهبود درک پیوندهای بین موهبت ژنتیکی، تأثیرات محیطی و تعاملات ژن-محیط با روانشناسی رشد و زیست شناسی برای روشن شدن زیربنای عصبی زیستی و روانی تاب آوری بسیار مهم است.
جمع بندی ها
تاب‌آوری صرفاً با نبود آسیب‌شناسی روانی مشخص نمی‌شود، بلکه فرآیند پویایی است که فرد را قادر می‌سازد تا با ناملایمات شدید در طول زندگی با موفقیت سازگار شود.
تاب‌آوری هم شامل فرآیند پیشگیری یا کاهش اختلالات سلامتی پس از مصیبت است و هم فرآیند بهبودی سریع از بیماری‌های روانی مرتبط با ناملایمات.
درک روانشناسی و زیست‌شناسی عصبی نهفته در تاب‌آوری به توسعه استراتژی‌هایی با هدف پیشگیری از آسیب‌شناسی روانی پس از قرار گرفتن در معرض ناملایمات شدید کمک می‌کند.
ملاحظات
دلبستگی ایمن، تجربه احساسات مثبت و داشتن هدف در زندگی سه بلوک مهم روانشناختی تاب آوری هستند.
بهبود درک پیوندهای بین مواهب ژنتیکی، تأثیرات محیطی و تعاملات ژن-محیط با روانشناسی رشد و زیست شناسی برای روشن شدن زیربنای عصبی زیستی و روانی تاب آوری بسیار مهم است.
در حالی که تحقیقات حیوانی بیشتر بر روی پایداری، یعنی پیشگیری از اختلال سلامت روان متمرکز شده است، مطالعات تاب آوری انسانی نیز عوامل تعیین کننده بهبود از بیماری روانی مرتبط با ناملایمات را بررسی کرده است.
برای بهبود درک زیربنای عصبی زیست‌شناختی تاب‌آوری، مطالعات ترجمه‌ای انسان و حیوان باید تلاش کنند تا معیارهای پیامد رفتاری را تعریف کنند که می‌تواند در بین گونه‌ها بررسی شود.
